liceum | |
Budynek szkoły od strony ul. Hożej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Hoża 88 |
Data założenia |
1874 |
Patron | |
Dyrektor |
Joanna Redak |
Wicedyrektorzy |
Anna Drosio |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′30,0″N 21°00′17,3″E/52,225000 21,004806 | |
Strona internetowa |
IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej – publiczne liceum ogólnokształcące w Warszawie, znajdujące się przy ulicy Hożej 88. Zostało założone w 1874 roku. Jest to najstarsze warszawskie liceum.
Historia szkoły[1]
[edytuj | edytuj kod]Początki szkoły sięgają 1874, kiedy to powstała prywatna pensja dla dziewcząt Izabeli Smolikowskiej. W 1896 pensja przeszła na własność Pauliny Hewelke. Na przełomie XIX i XX wieku, pensja Pauliny Hewelke była jedną z pierwszych, w których lekcje prowadzono po polsku. Wśród ówczesnych nauczycieli byli między innymi polonista Adam Kryński i geograf Wacław Nałkowski. W tamtych latach w gimnazjum nauki pobierała autorka Nocy i dni Maria Dąbrowska[2] oraz Maria Kownacka[3], autorka Plastusiowego Pamiętnika.
Po upaństwowieniu w 1919 szkoła otrzymała imię Klementyny Hoffmanowej, ayrekcję objęła Helena Goska, która prowadziła gimnazjum do 1933. Od tego czasu dyrektorką szkoły była dr Władysława Hoszowska, kierująca szkołą do 1944.
W okresie międzywojennym Liceum Hoffmanowej ukończyły między innymi skrzypaczka Eugenia Umińska, a także aktorki: Barbara Drapińska i Irena Kwiatkowska[1].
Przez cały okres okupacji hitlerowskiej szkoła nie przerwała pracy. W 1939 naukę podjęto 5 października w lokalu przy ul. Mazowieckiej, a półtora miesiąca potem powrócono do własnego budynku. Po zamknięciu przez Niemców polskich szkół średnich, grono pedagogiczne szkoły przystąpiło do organizacji tajnego nauczania. Tajne komplety rozpoczęły działalność 1 grudnia 1939 i organizowane były aż do wybuchu powstania warszawskiego. Szkoła funkcjonowała pod różnymi oficjalnymi szyldami: Ognisko Świetlicowe przy Wydziale Zarządu Miejskiego, Szkoła Gospodarstwa Domowego, Szkoła Modniarsko-Czapnicza oraz Szkoła Farbiarsko-Gorseciarska.
W szkole przerabiano program licealny, organizowano tajne egzaminy dojrzałości oraz wydawano matury. Wiele uczennic brało czynny udział w działalności konspiracyjnej. Zaangażowane w walkę podziemną były m.in. harcerki z działającej przy szkole Pomarańczowej Drużyny. Szkoła przerwała działalność po wybuchu powstania warszawskiego.
Po odzyskaniu niepodległości, na polecenie władz szkolnych, Liceum Hoffmanowej na nowo zorganizowała jedna z jego nauczycielek, dr fizyki Agnieszka Podjed, która kierowała szkołą do 1960. Dawna siedziba szkoły przy ul. Marszałkowskiej została niszczona w czasie walk, w związku z tym gimnazjum umieszczono w gmachu przy ul. Polnej 46a. Stąd w 1961 zostało przeniesione do nowej siedziby przy ul. Emilii Plater 29, wzniesionej na terenie dawnego Ogrodu Pomologicznego[4]. Modernistyczny zespół budynków został zaprojektowany przez Jerzego Baumillera i Jana Zdanowicza[5]. W tym samym roku szkoła stała się liceum koedukacyjnym.
Od września 2013 roku, IX Liceum Ogólnokształcące wraz z Gimnazjum nr 43 stanowiło Zespół Szkół nr 125, z siedzibą w przedwojennym budynku przy ulicy Hożej 88[6].
Budynek powstał w latach 1919–1920 dla prowadzonej przez Alfonsa Graviera Szkoły Budowlanej. W końcu lat 30. XIX w. w budynku mieściły się także następujące szkoły: Chemiczno-Przemysłowa, Drogowa, Miernicza[7]. Podczas II wojny światowej funkcjonowała tu Państwowa Szkoła Techniczno-Mechaniczna, a następnie w latach 5 czerwca 1942 do 21 lipca 1944 stacjonowało Frontleitstelle 72 – centrum dowodzenia frontem wojsk Wermachtu[8][9]. Po wojnie w budynku wznowiła działalność Państwowa Szkoła Techniczna, przekształcona w 1975 r. w Zespół Szkół Samochodowych i Licealnych Nr 1[10].
W dniu 1 września 2017 Zespół nr 125 przekształcił się na nowo w IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej, w którym do 31 sierpnia 2019 r. funkcjonowały również oddziały gimnazjalne.
Dyrektorzy szkoły[1]
[edytuj | edytuj kod]- Izabela Smolikowska (1874–1896)
- Paulina Hewelke (1896–1919)
- Helena Goska (1919–1933)
- Władysława Hoszowska (1933–1944)
- Agnieszka Podjed (1945–1960)
- Zbigniew Marciniak (1960–1962)
- Stefan Krzysztoszek (1962–1967)
- Wacław Wawrzyniak (1967–1997)
- Zofia Daruk (1997–2007)
- Zofia Pietrzak (2007–2014)
- Ryszard Raczyński (2014–2017)
- Joanna Kiełbasa (od 2017)
Absolwenci
[edytuj | edytuj kod]Absolwentami liceum są m.in.: Alicja Kotowska[11], Maria Grzegorzewska, Irena Kwiatkowska, Hanna Petrynowska[12], Piotr Kraśko, Krystyna Kubicka, Olaf Lubaszenko, Krzysztof Stanowski[13], Katarzyna Chałasińska-Macukow, Dorota Sumińska, Małgorzata Kidawa-Błońska, Eugenia Umińska, Barbara Drapińska, Ewa Podleś, Krystyna Wańkowicz, Tomasz Jakubiak[14], Marcin Napiórkowski, Andrzej Szeptycki, Mateusz Grydlik, Piotr Salwa, Marcin Bruczkowski, Marta Kightley, Agata Smoktunowicz[15], Ryszard Mączewski, Jarosław Włodarczyk i Wojciech Kocot.
Ranking „Perspektyw” (Warszawa)
[edytuj | edytuj kod]Miejsce w rankingu Licea warszawskie miesięcznika „Perspektywy”[16]:
- 2023 – 2.
- 2022 – 5.
- 2021 – 6.
- 2020 – 3.
- 2019 – 6.
- 2018 – 8.
- ,2017 – 9.
- 2016 – 8.
- 2015 – 9.
- 2014 – 10.
- 2013 – 9.
- 2012 – 9.
- 2011 – 8.
- 2010 – 8.
- 2009 – 8.
- 2008 – 9.
- 2007 – 12.
- 2006 – 9.
- 2005 – 12.
- 2004 – 13.
- 2003 – 19.
- 2002 – 12.
- 2001 – 18.
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Prawdopodobnie pensja prowadzona przez Paulinę Hewelkę służyła Bolesławowi Prusowi za pierwowzór pensji pani Latter z Emancypantek. Prus pracował wówczas naprzeciwko siedziby pensji na rogu ulic Marszałkowskiej i Sienkiewicza, w gmachu wydawnictwa Gebethner i Wolff[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Historia szkoły. hoffmanowa.pl. [dostęp 2023-07-13].
- ↑ Maria Dąbrowska. culture.pl. [dostęp 2023-07-13].
- ↑ Publiczna Szkoła Podstawowa im. Marii Kownackiej w Zwoli - NASZA PATRONKA [online], spzwola.szkolnastrona.pl [dostęp 2024-04-15] .
- ↑ Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 133.
- ↑ Michał Wojtczuk. Zabytek zamiast wieżowców. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 17 lipca 2018.
- ↑ HISTORIA SZKOŁY – IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej [online], hoffmanowa.pl [dostęp 2024-04-08] .
- ↑ Zespół państwowych szkół zawodowych przy Szkole Budowlanej Alfonsa Graviera [online], Fundacja Warszawa 1939, 9 maja 2017 [dostęp 2024-04-15] (pol.).
- ↑ Zgrupowanie "Zaremba-Piorun" [online], web.archive.org, 24 września 2015 [dostęp 2024-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] .
- ↑ Frontleitstellen / Frontsammelstellen (für LDW) [online], Forum der Wehrmacht [dostęp 2024-04-15] (ang.).
- ↑ Zespół Szkół Samochodowych i Licealnych Nr 1 [online], hoza-88.prv.pl [dostęp 2024-04-15] .
- ↑ Błogosławiona siostra Alicja – nasza koleżanka Marylka Kotowska – IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej [online], hoffmanowa.pl [dostęp 2024-04-08] .
- ↑ Powstańcze Biogramy - Hanna Petrynowska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-04-18] (pol.).
- ↑ MÓJ PIERWSZY RAZ #39 - KRZYSZTOF STANOWSKI. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Biografia [online], Ks. dr hab. Tomasz Jakubiak, prof. AKW [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ A imię jej czterdzieści i cztery (XLIV Olimpiada Matematyczna) [online] [dostęp 2024-11-24] .
- ↑ licea.perspektywy.pl. perspektywy.pl. [dostęp 2023-07-13].