Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1904 |
---|---|
Data śmierci |
1990 |
Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, nauczyciel |
Stanowisko |
poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947), przewodniczący Prezydium WRN w Kielcach (1951–1952) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Ignacy Klimaszewski pseudonim „Znicz” (ur. 21 lutego 1904 w Kotlicach[1], zm. 1990[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, nauczyciel, poseł do Krajowej Rady Narodowej i wiceprezes Rady Naczelnej ZSL, przewodniczący Prezydium Wojewódzkich Rad Narodowych w Krakowie (1948–1949) w Kielcach (1951–1952).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Jana i Antoniny. W 1914 ukończył rosyjską szkołę wiejską, w 1923 państwowe gimnazjum humanistyczne w Zamościu. Podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał z powodu choroby i stanu materialnego. Do 1939 pracował jako nauczyciel i kierownik szkoły w powiecie hrubieszowskim. Od 1924 do 1928 należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, był aktywistą Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i kół młodzieży wiejskiej w powiecie nowosądeckim. W listopadzie 1939 opuścił Polskę, następnie od lutego 1940 walczył w 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Po upadku Francji internowany na terenie Szwajcarii. Od 1941 był tam nauczycielem matematyki i propedeutyki filozofii w obozie gimnazjalnym, a od 1944 pedagogiki w obozie uniwersyteckim w Winterthur. Został członkiem zarządu i prezesem Zjednoczenia Demokratycznego Polaków w Szwajcarii. W maju 1945 powrócił do Polski jako członek delegacji emigracji polskiej w krajach zachodnioeuropejskich[1][3].
Od 1945 działał w Polskim Stronnictwie Ludowym, w 1946 należał do rozłamowców z Polskiego Stronnictwa Ludowego „Nowe Wyzwolenie”, a w 1949 przeszedł do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od lipca 1945 do stycznia 1947 zasiadał w Krajowej Radzie Narodowej[3]. Od maja 1948 do kwietnia 1949 kierował Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie[4]. Od 1949 do 1951 wiceminister oświaty[2], od 7 maja 1951 do 12 grudnia 1952 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. Obejmował szereg posad w ramach ZSL, zasiadał w jego Radzie Naczelnej (m.in. jako wiceprezes od 1949 do 1954) i Naczelnym Komitecie. Od 1951 do 1956 członek Wojewódzkiej Komisji Kontroli Stronnictwa w Kielcach, w 1958 zastępca kierownika Wydziału Oświaty i Kultury ZSL. W kolejnych dziesięcioleciach był m.in. członkiem Głównego Sądu Partyjnego i Głównej Komisji Rewizyjnej, a od 1978 do 1982 – wiceprezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Ciechanowie[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[5] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6]. W grudniu 1983 wyróżniony Pamiątkowym Medalem z okazji 40 rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-13].
- ↑ a b Klimaszewski Ignacy (1904–1990), polityk. zamosciopedia.pl. [dostęp 2021-06-14].
- ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2021-06-14].
- ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 325. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-11-26].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 560
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3