 Igor Sijsling podczas Wimbledonu 2015 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1987 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczna, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2005 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Vedrah Tvrtkovic |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
52 (17 lutego 2014) |
| Australian Open |
1R (2013–2015) |
| Roland Garros |
2R (2013, 2016) |
| Wimbledon |
3R (2013) |
| US Open |
2R (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
37 (6 stycznia 2014) |
| Australian Open |
F (2013) |
| Roland Garros |
2R (2014) |
| Wimbledon |
2R (2014) |
| US Open |
2R (2014) |
| Strona internetowa | |
Igor Sijsling (ur. 18 sierpnia 1987 w Amsterdamie) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową Sijsling rozpoczął w 2005 roku.
W grze pojedynczej wielokrotnie wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour.
W grze podwójnej tenisista holenderski wywalczył 1 tytuł rangi ATP World Tour. Ponadto przegrał 3 finały, w tym Australian Open 2013. Wspólnie z Robinem Haase decydujący o tytule mecz zakończyli porażką 3:6, 4:6 z Bobem Bryanem i Mikiem Bryanem[1].
W kwietniu 2007 roku zadebiutował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej Sijsling najwyżej był na 52. miejscu (17 lutego 2014), a w klasyfikacji gry podwójnej na 37. pozycji (6 stycznia 2014).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (1–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 20 lipca 2008 | Amersfoort | Ceglana |  Jesse Huta Galung
|
 František Čermák Rogier Wassen
|
5:7, 5:7 |
| Finalista | 2. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Robin Haase
|
 Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 21 lipca 2013 | Bogota | Twarda |  Édouard Roger-Vasselin
|
 Purav Raja Divij Sharan
|
6:7(4), 6:7(3) |
| Zwycięzca | 1. | 28 lipca 2013 | Atlanta | Twarda | Édouard Roger-Vasselin
|
 Colin Fleming Jonathan Marray
|
7:6(6), 6:3 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marcin Motyka: AO: Bob i Mike Bryanowie znów wielcy! Historyczny tytuł amerykańskich bliźniaków. sportowefakty.wp.pl, 26 stycznia 2013. [dostęp 2017-01-03]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
