Imiesłów przysłówkowy uprzedni
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem imiesłów.
- Uzasadnienie: ten artykuł powtarza informacje zawarte w artykule Imiesłów
Imiesłów przysłówkowy uprzedni – bezosobowa forma czasownika, stosowana w celu wyrażenia uprzedniości jakiejś czynności w stosunku do innej.
W języku polskim typową końcówką takiego imiesłowu jest -łszy po spółgłosce i -wszy po samogłosce (np. zrobiwszy, zjadłszy, powiedziawszy).
Przykłady w kontekście
[edytuj | edytuj kod]- Dobiegłszy do mety, zawodnik padł na bieżnię. – użycie imiesłowu przysłówkowego uprzedniego wskazuje na to, że czynność dobiegnięcia odbyła się przed padnięciem na bieżnię.
- Zapowiedziawszy swą dymisję, premier odetchnął z ulgą. – premier najpierw zapowiedział dymisję, potem odetchnął z ulgą.
Należy zauważyć, że wykonawca czynności jest lub powinien być wymieniony w dalszej części zdania ze względów logicznych. Gdy tak nie jest, powstają nieporozumienia.
Błędy
[edytuj | edytuj kod]Przykłady błędów anakolutycznych w użyciu imiesłowu przysłówkowego uprzedniego:
- !Doszedłszy do pracy, kawa już na mnie czekała. – sugeruje to, że to kawa doszła do pracy;
- !Wyrzuciwszy śmieci, wiadro zostało porządnie umyte. – sugeruje to, że wiadro wyrzuciło śmieci.
