Imiesłów w języku angielskim – rodzaje imiesłowowych form czasownika w języku angielskim.
W języku angielskim używane są trzy rodzaje imiesłowów (participle):
- present participle (imperfect participle, imiesłów czasu teraźniejszego), tworzony przez dodanie sufiksu -ing do czasownika (tworząc formę identyczną z gerundem, ale różniącą się użyciem),
- past participle (imiesłów przeszły), zazwyczaj tworzony tak samo jak czasowniki w past tense, szczególnie w przypadku czasowników kończących się na -ed
- perfect participle (imiesłów przeszły dokonany), tworzony z członu having oraz formy past participle.
Żaden z ww. rodzajów imiesłowów nie podlega odmianie.
Bezokolicznik | Imiesłów czasu teraźniejszego |
Imiesłów czasu przeszłego |
Imiesłów przeszły dokonany |
Imiesłów teraźniejszy bierny |
---|---|---|---|---|
work | working | worked | having worked | being worked (on) |
talk | talking | talked | having talked | being talked |
be | being | been | having been | - |
have | having | had | having had | - |
go | going | gone | having gone | being gone |
eat | eating | eaten | having eaten | being eaten |
Imiesłów czasu teraźniejszego
[edytuj | edytuj kod]Imiesłów (czynny) czasu teraźniejszego (Present Participle), zwany często -ing form, jest pod względem morfologicznym jednoznaczny z rzeczownikiem odsłownym (gerundium)[1]. Tworzy się go przez dodanie sufiksu -ing do formy pierwszego bezokolicznika[2]:
- go → going
- walk → walking.
Imiesłowów czasu teraźniejszego używa się przede wszystkim do tworzenia czasów w aspekcie postępującym (ciągłym): Present Progressive, Past Progressive, Present Perfect Progressive itp[3]: I am waiting for the shops to open → Czekam, aż otworzą sklepy. She phoned whilst I was cooking → Ona dzwoniła, kiedy ja gotowałem. W języku polskim odpowiada najczęściej imiesłowowi przymiotnikowemu czynnemu („czytający”, „jedzący”).
Imiesłów czasu przeszłego
[edytuj | edytuj kod]Imiesłów czasu przeszłego (Past Participle), niekiedy zwany w języku polskim „trzecią formą czasownika angielskiego” jest cechą każdego czasownika angielskiego, z wyjątkiem czasowników modalnych[4]. Tworzy się go przez dodanie sufiksu -ed do formy bezokolicznika. W języku polskim odpowiada najczęściej imiesłowowi przymiotnikowemu biernemu („czytany”, „jedzony”). Przykłady sposobu tworzenia:
- play → played
- walk → walked.
Oprócz tego istnieje duża grupa czasowników mocnych i nieregularnych, które tworzą imiesłów w odmienny sposób[4]:
- come → come
- know → known.
Imiesłów czasu przeszłego używany jest do tworzenia:
- czasów Present Perfect, Past Perfect, Future Perfect i Future in the Past Perfect: has walked, had come[4][5],
- strony biernej: was eaten, are drunk.
Imiesłów przeszły dokonany
[edytuj | edytuj kod]Imiesłów przeszły dokonany tworzy się przez dodanie imiesłowu biernego czasu przeszłego do imiesłowu teraźniejszego czasownika have: having read, having seen, having been shown. Używa się go do ukazania uprzedniości danego wydarzenia względem innego[6]: Having bought the tickets, we proceeded to the platforms → Kupiwszy bilety, podążaliśmy w stronę peronów. Having been told the whole story, I was flabbergastged → Gdy opowiedziano mi tę historię, byłem osłupiały. W języku polskim odpowiednikiem jest imiesłów przysłówkowy uprzedni (imiesłów uprzedni czasu przeszłego): „zjadłszy”, „wróciwszy”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 269. ISBN 978-0-19-442098-3.
- ↑ Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 230-231. ISBN 0-582-40574-2.
- ↑ Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 457-458. ISBN 978-0-19-442098-3.
- ↑ a b c Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 61. ISBN 0-582-40574-2.
- ↑ Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 385. ISBN 978-0-19-442098-3.
- ↑ John (editor) Sinclair: Collins Cobuild English Grammar. Glasgow: Harper Collins, 2011, s. 391. ISBN 978-0-00-739364-0.