Intuicjonizm – prąd epistemologiczny przyjmujący intuicję za podstawę poznania[1].
Jego głównym twórcą jest Henri Bergson. W jego pojęciu intuicja ma naturę organiczną, równą rzeczom poznawanym, a jej przedmiotem jest rzeczywistość wewnętrzna. Rozważaniom na temat intuicji poświęcił m.in. książkę Wstęp do metafizyki, Intuicja filozoficzna. W tym zakresie poprzednikami Bergsona byli: Blaise Pascal, święty Augustyn, Plotyn, John Henry Newman.
Intuicjonizm stanowił istotną inspirację w twórczości Bolesława Leśmiana i Marcela Prousta.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ intuicjonizm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-28] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Intuitionism in ethics (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-10].
Encyklopedie internetowe (philosophical method):