| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1982 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pisarka, poetka, reżyser |
Iryna Ciłyk (ur. 18 listopada 1982 w Kijowie) – ukraińska pisarka i reżyserka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiowała na Kijowskim Narodowym Uniwersytecie Teatru, Kina i Telewizji im. Iwana Karpenki-Karego[1]. Po ukończeniu studiów pracowała jako asystentka reżysera, a potem sama reżyserowała reklamy i filmy krótkometrażowe[2]. Była uczestniczką kijowskiego Euromajdanu. Niektóre jej książki zostały przetłumaczone na angielski, niemiecki, polski, litewski, czeski, szwedzki i kataloński[3]. Jej wiersze na język polski tłumaczyła Aneta Kamińska i opublikowała je w antologii Wschód – Zachód[4]. W 2020 roku prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski przyznał jej tytuł Zasłużony Artysta Ukrainy[5], ale odmówiła jego przyjęcia[6].
Żona pisarza Artema Czecha.
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- W 2019[7] i 2020 była finalistką Nagrody literackiej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego[8].
- 2020: Debiutancki film Ziemia niebieska jak pomarańcza na Sundance Film Festival otrzymał nagrodę za reżyserię w kategorii Konkurs Filmów Dokumentalnych Kina Światowego[9]
- 2020: Millenium Docs Against Gravity za film Ziemia niebieska jak pomarańcza[10]
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Filmy
- 2020: Zemlia blakytna niby apel'syn (Ziemia jest niebieska jak pomarańcza) (74')[11]
- 2019: Niewidzialny batalion (wspólnie ze Switłaną Liszczyńską, Aliną Gorlową)[12]
Poezja[3]
- Hłybyna rizkosti (2016)
- Ci (2007)
Jej poezje stanowią część polskiej antologii Bohdana Zadury 100 wierszy wolnych z Ukrainy (Biuro Literackie, Kołobrzeg 2022, ISBN 978-83-67249-06-5).
Proza[3]
- Czerwoni na czornomu słidy (2015)
- Rodymky (2013)
- Pislawczora (2008)
- MISTORIJA odnijeji drużby (2016)
- Take cikawe żyttia (2015)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Цілик Ірина [online], Видавництво Старого Лева [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Ірина Цілик - ВСІ КНИГИ, біографія автора, рецензії купити і завантажити в інтернет-магазині Yakaboo.ua [online], www.yakaboo.ua [dostęp 2021-05-15] (ukr.).
- ↑ a b c Цілик Ірина [online], PEN Ukraine [dostęp 2021-05-15] (ukr.).
- ↑ Aneta Kamińska, WOJNA - ONA, „Art Papier”, artpapier.com, 2017 [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Із сайту Офісу президента зник указ про відзнаки Васяновича та Цілик, які відмовилися від нагород [online], Українська правда _Життя [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Ірина Цілик відмовилася від звання, яке їй присвоїв Зеленський [online], detector.media, 11 listopada 2020 [dostęp 2021-05-15] (ukr.).
- ↑ Nagroda literacka im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego–2019 [online], Instytut Polski w Kijowie [dostęp 2021-05-15] (pol.).
- ↑ IRYNA CIŁYK – finalistka Nagrody literackiej im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego–2019 [online], Польский Інститут у Києві [dostęp 2021-05-15].
- ↑ the-earth-is-blue-as-an-orange [online], www.sundance.org [dostęp 2021-05-15] (ang.).
- ↑ Michał Kropiński, "Ostatnie pięć lat jest najbardziej owocnym czasem w kinematografii ukraińskiej" - wywiad z organizatorami Ukraina! Festiwal Filmowy [online], Aktivist! Koncerty Wywiady Wydarzenia Zapowiedzi, 21 października 2020 [dostęp 2021-05-15] (pol.).
- ↑ Zemlia blakytna niby apel'syn [online], www.iluzjon.fn.org.pl [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Premierowy pokaz filmu “Niewidzialny batalion” we Wrocławiu [online], doba.pl [dostęp 2021-05-15] (pol.).
