Józef Kaczanowski

Józef Kaczanowski

strzelec
Data i miejsce urodzenia	5 października 1914 Pretimo (pow. Szczuczyn)
Data śmierci	28 kwietnia 2004
Przebieg służby
Lata służby	1939, 1943–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	77 Pułk Piechoty, Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte), 1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa • obrona Westerplatte • bitwa pod Lenino • bitwa o Berlin
Późniejsza praca	kolejarz
Odznaczenia

Józef Kaczanowski (ur. 5 października 1914 w Pretimo w powiecie szczuczyńskim, zm. 28 kwietnia 2004)^[1] – żołnierz Wojska Polskiego, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Był jednym z pięciorga dzieci Wincentego i Michaliny z Lipskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracował na roli w gospodarstwie u rodziców.

W marcu 1939 powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 77 pułku piechoty. 7 sierpnia 1939, w stopniu strzelca, został przeniesiony do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Podczas jej obrony we wrześniu 1939, walczył na wartowni nr 5, a po jej zbombardowaniu – na nadmorskim odcinku w pobliżu placówki „Fort”. Podczas walk został kontuzjowany. Po kapitulacji WST jako jeniec wojenny został osadzony w stalagu w Prusach Wschodnich. Późną jesienią 1939 zbiegł z niewoli wraz z plutonowym Władysławem Sobolem. Uciekinierzy kierowali się na rodzinną Grodzieńszczyznę. Po przekroczeniu granicy niemieckiej zostali zatrzymani przez radziecki patrol i następnie wywiezieni – w transporcie kolejowym – do Archangielska. Pracowali przymusowo przy wyrębie lasu do 1943, kiedy to zgłosili się do nowo formującego się w Sielcach nad Oką Wojska Polskiego. Następnie w szeregach 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki Kaczanowski przeszedł szlak bojowy od Lenino do Berlina.

Po demobilizacji w październiku 1945 chciał powrócić w rodzinne strony, ale zdołał dotrzeć tylko do Białegostoku, gdyż drogi do Szczuczyna i Lidy zostały zamknięte. Następnie trafił do podlaskiej Czeremchy, gdzie znalazł pracę na kolei i się osiedlił. Jako rewident wagonowy pracował na PKP aż do emerytury, na którą przeszedł w 1974.

W 1988 został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a w 1990 otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku.

Ożenił się w 1950. Miał jednego syna.

• 1947 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
• Medal za Warszawę 1939–1945
• 1960 Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• 1968 Medal „Za udział w walkach o Berlin”
• 1968 Krzyż Walecznych
• 1974 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1982 Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”;
• 1984 Odznaka honorowa „Za zasługi dla Miasta Gdańska”
• 1988 Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• 1995 Medal Żukowa
• 1997 Medal 1000-lecia Miasta Gdańska
• Odznaka „Za zasługi dla ZKRPiBWP”

• www.westerplatte.pl - Józef Kaczanowski

• Ostatnia załoga Westerplatte