Józefat Barszczewski (ur. 22 listopada 1836 w Lublinie, zm. 3 lutego 1863^[1]) – dowódca oddziału w powstaniu styczniowym.

Józefat Barszczewski urodził się jako syn Mateusza, przedsiębiorcy budowlanego, i Marianny z Rogulskich. Szkołę średnią ukończył w Lublinie. Pracował jako protokolant sądowy. W powstaniu styczniowym był setnikiem i dowódcą oddziału. W nocy z 22 na 23 stycznia na czele swojego oddziału brał udział w ataku na rosyjskie koszary w Lubartowie. Akcja nie powiodła się, a Józefat został lekko ranny. Wycofał się do Lublina, jednak wkrótce został złapany przez Rosjan. 3 lutego został rozstrzelany. Ciało ekshumowano z zasypanych rowów za koszarami świętokrzyskimi (obecnie budynek KUL) w 1916 r. i przeniesiono na cmentarz przy ul. Lipowej. Spoczął w mogile zbiorowej powstańców, na której ustawiono krzyż wykonany z dubeltówki należącej do Kazimierza Bogdanowicza^[2]. Krzyż w tej postaci stał jeszcze w latach 30. XX wieku. W mogile znajdują się prochy m.in.:

• Tadeusza Błońskiego
• Kazimierza Bogdanowicza
• Leona Frankowskiego
• Jana Kochańskiego
• Józefa Meskuła

Jedna z ulic w Lublinie nosi imię Józefata Barszczewskiego.

• Bieleń, Zdzisław, Groby i mogiły powstańców 1863 roku na cmentarzach lubelskich. tnn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
• Gzella, Alojzy Leszek: Pamiętajmy o bohaterach powstania styczniowego. Lublin: 2003. ISBN 83-918039-0-2. Brak numerów stron w książce

• Wywiad Ewy Czerwińskiej z potomkiem Barszczewskiego w Kurierze Lubelskim.
• Opis mogiły powstańców styczniowych na stronie Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.