| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1500 (2012)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | dbf | ||
| IETF | dbf | ||
| Glottolog | edop1238 | ||
| Ethnologue | dbf | ||
| BPS | 0922 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język edopi (a. elopi)[1], także: dou, doufou[2] – język papuaski używany przez grupę ludności w prowincji Papua w Indonezji (kabupateny Mamberamo Raya i Puncak)[1]. Jego użytkownicy zamieszkują tereny wokół zbiegu rzek Dow i Fou[2].
Tradycyjnie ludność Edopi prowadziła łowiecko-zbieracki tryb życia. Dopiero od końca XX w. zaczęli nawiązywać kontakty z osobami z zewnątrz. Miejscowości Edopi to m.in. Kordesi, Dohu (Dofu), Iratoi, Dueita[3][4].
W 1987 roku posługiwało się nim 700 osób[2]. Według danych szacunkowych z 2012 roku mówi nim 1500 osób. W użyciu wśród Edopi jest także język indonezyjski[1].
Jest językiem tonalnym[1]. Należy do rodziny języków Równiny Jezior. Blisko spokrewniony z językiem iau (turu)[5][6]. W pobliżu używane są języki tause, kiri-kiri i turu[4]. Edopi służy jako lokalny język handlowy[7].
Określenie „edopi” (e- – „my”, dopi – miejscowa nazwa rzeki Tariku) znaczy tyle, co „my z rzeki Dopi”[3][4]. Nazwa „turu” również bywa odnoszona do tego języka[1]. „Turu” to określenie ludów Iau i Edopi, którym posługuje się lud Wano[8].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Edopi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes (red.), Ethnologue: Languages of the World, wyd. 12, Dallas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 572, ISBN 978-0-88312-815-2, OCLC 27019605 (ang.).
- ↑ a b Kim 1993 ↓, s. 34.
- ↑ a b c Kim 1997 ↓, s. 199.
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Central, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-11] (ang.).
- ↑ Clouse 1993 ↓, s. 24.
- ↑ Mark Donohue, A grammar of the Skou language of New Guinea [online], 2004, s. 10 [zarchiwizowane z adresu 2013-09-02] (ang.).
- ↑ Willem Burung, The Phonology of Wano, Dallas: SIL International, 2007 (SIL Electronic Working Papers 2007-003), s. 15, przyp. 13, OCLC 896390515 [dostęp 2023-08-31] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Duane A. Clouse, Languages of the Lakes Plains, „Irian”, 21, Jayapura: Institute for Anthropology, Cenderawasih University, 1993, s. 1–32 [zarchiwizowane z adresu 2006-08-23] (ang.).
- Yun Hwa Kim, Edopi Kinship, Marriage, and Social Structure, „Irian”, 21, Jayapura: Institute for Anthropology, Cenderawasih University, 1993, s. 33–50 [zarchiwizowane z adresu 2006-08-23] (ang.).
- Yun Hwa Kim, Edopi Kinship, Marriage, and Social Structure, [w:] Marilyn Gregerson, Joyce Sterner (red.), Kinship and Social Organization in Irian Jaya: A Glimpse of Seven Systems, Jayapura: Cenderawasih University / Summer Institute of Linguistics, 1997 (International Museum of Cultures Publication 32), s. 199–220, ISBN 978-1-55671-009-4, OCLC 38443150 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Edopi. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).
