| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
200 (1998) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|
bliżej nieustalona, jeden z języków austronezyjskich lub papuaskich | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | yki | ||
| IETF | yki | ||
| Glottolog | yoke1239 | ||
| Ethnologue | yki | ||
| BPS | 0889 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język yoke (a. jauke, yauke, yoki), także: bitovondo, pauwi[1] – język używany w prowincji Papua w Indonezji, we wsi Mantarbori (kabupaten Sarmi). Według danych z 1998 r. posługuje się nim 200 osób[1].
Jego przynależność lingwistyczna jest nieustalona. Wraz z pobliskim językiem warembori bywa włączany do samodzielnej rodziny języków papuaskich (nieaustronezyjskich) – Lower Mamberamo[2][3]. Z warembori dzieli 1/3 słownictwa (przebadano 200 słów)[4]. Jednakże warembori może być językiem austronezyjskim, który uległ silnej przemianie pod wpływem kontaktów z językami papuaskimi[2][5]. Na poziomie typologii oba języki wykazują wiele cech właściwych dla okolicznych języków austronezyjskich, choć nie dają się jednoznacznie z nimi powiązać[3].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Yoke, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Gil 2015 ↓, s. 294.
- ↑ a b Foley 2018 ↓, s. 500.
- ↑ Donohue 1999 ↓, s. 55.
- ↑ Reesink i Dunn 2018 ↓, s. 945–946.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mark Donohue: Warembori. München: Lincom Europa, 1999, seria: Languages of the World/Materials 341. ISBN 978-3-89586-646-3. OCLC 59360306. (ang.).
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
- David Gil: The Mekong-Mamberamo linguistic area. W: N. J. Enfield, Bernard Comrie (red.): Languages of Mainland Southeast Asia: The State of the Art. Boston, Massachusetts: Walter de Gruyter, 2015, s. 266–355, seria: Pacific Linguistics 649. DOI: 10.1515/9781501501685-008. ISBN 978-1-5015-0168-5. OCLC 909907686. (ang.).
- Ger Reesink, Michael Dunn: Contact phenomena in Austronesian and Papuan languages. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 939–985, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-009. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
