Obszar |
Tasmania, po Czarnej Wojnie wokół Cieśniny Bassa | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | xtz | ||
IETF | xtz | ||
Glottolog | tasm1247 | ||
WALS | tsm | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Języki tasmańskie – grupa kilku słabo poznanych języków bądź dialektów tubylczej ludności Tasmanii, którymi przed przybyciem Anglików mówiło około 5 tys. ludzi. Przez Josepha Greenberga zostały zaliczone do indopacyficznej nadrodziny językowej.
Języki te wygasły ostatecznie w roku 1905 wraz ze śmiercią Fanny Cochrane Smith, ostatniej osoby, dla której tasmański był językiem ojczystym[1]. Na uwagę zasługuje postulowany brak pokrewieństwa z językami australijskimi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 18, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).