Jamie Vardy

Jamie Vardy (2018)
Pełne imię i nazwisko	Jamie Richard Vardy
Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1987 Sheffield
Wzrost	179 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Leicester City
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata Klub Sheffield Wednesday 2003-2006 Stocksbridge Park Steels
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2007–2010 Stocksbridge Park Steels 107 (66) 2010–2011 Halifax Town 37 (26) 2011–2012 Fleetwood Town 36 (31) 2012– Leicester City 370 (156) W sumie: 550 (279)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2015–2018  Anglia 26 (7)
↑ Aktualne na: koniec sezonu 2022/2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jamie Richard Vardy (ur. 11 stycznia 1987 w Sheffield) – angielski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Leicester City. W latach 2015–2018 reprezentant Anglii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018 i Mistrzostw Europy 2016. Król strzelców Premier League w sezonie 2019/20.

Należy do niego rekord Premier League w liczbie meczów z rzędu ze strzelonym golem. Przewodzi w tej klasyfikacji z 11 meczami, wyprzedzając Ruuda van Nistelrooya, który zaliczył 10 takich spotkań.

W reprezentacji Anglii zadebiutował 7 czerwca 2015 w zremisowanym 0:0 meczu z Irlandią^[1][2].

Vardy urodził się w Sheffield jako syn Richarda Gilla i Lisy Crewes^[3]. Jego biologiczny ojciec opuścił rodzinę, gdy był jeszcze niemowlęciem^[4].

Później matka wyszła za mąż za Phila Vardy'ego, który stał się jego ojczymem, a Jamie przyjął jego nazwisko. Dorastał w Hillsborough, w centrum Sheffield. Jego ojczym pracował jako operator dźwigu, a matka zatrudniona była w biurze adwokackim^[5].

Już od najmłodszych lat był wiernym fanem Sheffield Wednesday, gdzie jego idolami byli klubowi zawodnicy, w tym David Hirst^[6].

Vardy rozpoczął swoją karierę w Sheffield Wednesday, ale został zwolniony w wieku 16 lat, z powodu zawieszenia jego kategorii wiekowej, przez cięcie kosztów w klubie^[7]. Jamie po tym wydarzeniu postanowił chwilowo odejść z piłki nożnej i zajął się swoim życiem prywatnym^[8].

Następnie grał w klubach takich jak Stocksbridge Park Steels, gdzie zwrócił uwagę na siebie, zdobywając 66 goli w 107 meczach^[9] na siódmym poziomie rozgrywkowym w Anglii^[10].

Przełomem okazał się jego transfer do Halifax Town za 15 000 funtów, gdzie stał się kluczowym graczem, pomagając w zdobyciu tytułu mistrza w sezonie 2010–11^[11].

Po zaledwie roku gry w Halifax, podpisał kontrakt z klubem w National League, Fleetwood Town, za kwotę około 150 tys. funtów^[12]. Zadebiutował tego samego dnia w meczu z York City, kończącym się bezbramkowym remisem^[13].

Swoje pierwsze bramki dla klubu strzelił w trzecim występie, zdobywając dwie bramki w wyjazdowym zwycięstwie 3–2 nad Kettering Town^[14]. W kolejnych tygodniach kontynuował świetną formę, zdobywając hat-tricka przeciwko Alfreton Town^[15].

12 listopada 2011 roku w pierwszej rundzie Pucharu Anglii, zdobył drugiego gola w zwycięstwie 2–0 nad drużyną League One, Wycombe Wanderers^[16].

Vardy kontynuował strzelanie bramek, zdobywając gola w każdym z sześciu kolejnych meczów ligowych, co przyniosło mu tytuł Gracza Miesiąca w listopadzie^[17].

Sezon zakończył się z 31 golami w lidze, przyczyniając się do awansu Fleetwood Town do EFL League Two^[18][19].

W maju 2012 roku ogłoszono, że Vardy podpisze kontrakt z klubem Championship, Leicester City, na sezon 2012–13, za kwotę 1 miliona funtów, co stanowiło rekord dla gracza spoza profesjonalnej ligi^[20].

14 sierpnia Vardy zadebiutował w meczu przeciwko Torquay United w Pucharze Ligi, zdobywając jedną z bramek w zwycięstwie 4–0^[21]. Cztery dni później zaliczył swój debiut w drugiej lidze, kiedy Leicester pokonał Peterborough United 2–0^[22]. Pierwszą bramkę w lidze zdobył 25 sierpnia w przegranym 1–2 meczu z Blackburn Rovers^[23].

Sezon debiutancki Vardy'ego w klubie zaczął się od utraty formy, co przysporzyło mu krytyki niektórych kibiców na mediach społecznościowych, a nawet rozważał on odejście z futbolu, jednak menedżer Nigel Pearson i asystent Craig Shakespeare przekonali go do pozostania w klubie^[24].

W sezonie 2013/14 odzyskał formę, stając się skutecznym strzelcem bramek w ataku Leicester. Zdobył gola i wywalczył rzut karny w lokalnym derbach, kiedy Leicester pokonało Derby County 4–1^[25]. Zakończył sezon z 16 golami ligowymi, a Leicester awansowało do Premier League jako mistrzowie, a on sam został wybrany Graczem Sezonu przez kolegów z zespołu^[26][27].

19 sierpnia 2014 roku przedłużył kontrakt do lata 2018 roku^[28]. Po dwóch początkowych meczach sezonu, które opuścił z powodu kontuzji, 31 sierpnia 2014 roku zadebiutował w Premier League, zastępując w drugiej połowie w meczu z Arsenalem^[29].

21 września zdobył swoją pierwszą bramkę w Premier League i zanotował asystę przy czterech innych golach, prowadząc Leicester do niespodziewanego zwycięstwa 5–3 z Manchesterem United^[30].

11 kwietnia 2015 roku zdobył decydującą bramkę w wygranym 3–2 meczu z West Bromwich Albion^[31]. Jego imponująca forma w kwietniu zaowocowała nominacją do nagrody Gracza Miesiąca Premier League^[32].

Sezon 2014–15 zakończył się dla Vardy'ego i Leicester na bezpiecznym 14. miejscu^[33], a on sam otworzył wynik w zwycięstwie 5–1 nad Queens Park Rangers w ostatnim meczu sezonu 24 maja^[34]. Łącznie w sezonie 2014/15, zagrał 34 spotkania w których strzelił 5 bramek i zaliczył 10 asyst^[35].

Vardy rozpoczął sezon 2015–2016 strzelając pierwszego gola, gdy Leicester wygrało wynikiem 4–2 u siebie z Sunderlandem^[36][37].

24 października 2015 roku strzelił jedynego gola w meczu u siebie z Crystal Palace, był to już siódmy mecz z rzędu, w którym zdobył bramkę w Premier League, oraz jego dziesiąta bramka w tym sezonie ligowym^[38]. 31 października zdobył bramkę w ósmym z rzędu meczu ligowym, stając się trzecim zawodnikiem w historii Premier League, który to osiągnął, po Ruudzie van Nistelrooyu (dwukrotnie) i Danielu Sturridge'u^[39].

Za swoją wybitną formę Vardy został wybrany Piłkarzem Miesiąca Premier League za październik 2015 roku, stając się pierwszym graczem Leicester, który otrzymał to wyróżnienie od czasu Tima Flowersa w 2000 roku^[40]. Miesiąc później ponownie został wybrany zawodnikiem miesiąca Premier League^[41].

21 listopada Vardy wyrównał rekord Van Nistelrooya w liczbie kolejnych meczów Premier League ze strzeloną bramką, otwierając zwycięstwo 3–0 nad Newcastle United^[42]. Tydzień później oficjalnie pobił rekord stając się jego właścicielem^[43]. Jego seria zakończyła się 5 grudnia, kiedy nie zdobył bramki w wygranym 3–0 meczu z Swansea City. Otrzymał certyfikat do Księgi rekordów Guinnessa za swoje osiągnięcie^[44].

W lutym podpisał nowy kontrakt, który związał go z Leicester do 2019 roku, podnosząc swoją tygodniową pensję do 80 000 funtów^[45].

10 kwietnia 2016 roku zdobył oba gole w wygranym 2–0 meczu z Sunderlandem, co uczyniło go pierwszym zawodnikiem Leicester od czasów Gary'ego Linekera w sezonie 1984–85, który osiągnął 20 trafień w Premier Leauge. To zwycięstwo zapewniło również klubowi kwalifikację do Ligi Mistrzów po raz pierwszy w historii klubu^[46].

Tydzień później zdobył bramkę w meczu domowym z West Hamem United, który zakończył się remisem 2–2, ale później dostał czerwoną kartkę za symulowanie w polu karnym pod presją Angelo Ogbonny^[47]. Został oskarżony o niewłaściwe zachowanie w związku z reakcją na dyskwalifikację i ukarany grzywną w wysokości 10 000 funtów, a także zawieszony na dwa mecze w kluczowym momencie późniejszego udanego kampanii mistrzowskiej Leicester^[48].

Z 24 golami w lidze był drugim najlepszym strzelcem w Premier League w sezonie 2015–2016, obok Sergio Agüero, tylko jeden gol za zwycięzcą Złotej Buty Harrym Kane'em. Vardy był jednym z czterech zawodników Leicester w drużynie roku PFA^[49][50].

Łącznie w sezonie 2015/16 wystąpił w 38 spotkaniach, w których strzelił 24 bramki i zaliczył 8 asyst^[51].

3 czerwca 2016 roku Arsenal złożył ofertę w wysokości 22 milionów funtów za Vardy'ego, co aktywowało klauzulę wykupu w jego kontrakcie. Vardy odrzucił ofertę Arsenalu, gdyż nie było gwarancji, że będzie grać na swojej pozycji, a style gry obu klubów różniły się – Arsène Wenger preferował posiadanie piłki, a Leicester kontrataki^[52].

7 sierpnia 2016 roku strzelił bramkę w przegranym 2–1 meczu z Manchesterem United w pucharowym meczu Tarczy Wspólnoty^[53]. Dwadzieścia dni później zdobył swoją pierwszą bramkę w lidze w pierwszym zwycięstwie Leicester 2–1 nad Swansea City^[54].

10 grudnia Vardy zakończył swoją dziesięciomeczową niemoc strzelecką już w pierwszych pięciu minutach meczu z Manchesterem City. Ostatecznie zdobył jeszcze dwie bramki, zapewniając sobie tym samym pierwszy zawodowy hat-trick i przyczyniając się do zwycięstwa Leicester 4–2, ich pierwszego sukcesu w pięciu ostatnich meczach ligowych^[55].

Tydzień później został ukarany czerwoną kartką w pierwszej połowie, w zremisowanym 2–2 spotkaniu z Stoke City za faul na Mame Biramie Dioufie^[56].

22 lutego 2017 roku Vardy zdobył swoją pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów w przegranym 2–1 wyjazdowym meczu z Sevillą w pierwszym meczu rundy szesnastej^[57][58]. 8 kwietnia strzelił wyrównującą bramkę Leicester w drugim meczu ćwierćfinałowym przeciwko Atlético Madryt, jednakże Leicester zostało ostatecznie wyeliminowane 2–1 w dwumeczu^[59].

Łącznie w sezonie 2016/17 rozegrał 48 spotkań, strzelił 16 bramek i zaliczył 7 asyst^[60], a Leicester zajeło 12 miejsce w lidze^[61].

(aktualne na dzień 1 maja 2023)

• Northern Premier League: 2010/2011

• Football Conference: 2011/2012

• Mistrzostwo Anglii: 2015/2016
• Puchar Anglii: 2020/2021
• Tarcza Wspólnoty: 2021

• Król strzelców Football Conference: 2011/2012
• Król strzelców Premier League: 2019/2020 (23 gole)

• Piłkarz roku w Anglii (FWA): 2015/2016
• Piłkarz sezonu w Premier League: 2015/2016
• Piłkarz sezonu w Leicester City: 2013/2014, 2019/2020
• Drużyna roku w Anglii (PFA): 2015/2016

• Jamie Vardy w bazie National Football Teams (ang.)
• Jamie Vardy w bazie Soccerbase (ang.)
• Jamie Vardy, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .