 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
kwiecień 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
68 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Olejniczak (ur. 28 sierpnia 1906 w Pyzdrach, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jan Olejniczak urodził się 28 sierpnia 1906 roku w Pyzdrach, w rodzinie Antoniego i Anieli z Koralewskich. W latach 1926–1929 był podchorążym Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. 15 sierpnia 1929 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1929 roku i 112. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 68 pułku piechoty wielkopolskiej we Wrześni[1]. 17 grudnia 1931 roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 142. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2][3][4]. W listopadzie 1935 roku przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza i przydzielony do batalionu KOP „Słobódka”. W 1937 roku ukończył kurs dowódców kompanii w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Na kapitana został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku w korpusie oficerów piechoty.
12 kwietnia 1939 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy kompanii karabinów maszynowych batalionu KOP „Słobódka II”[5]. W szeregach tego oddziału walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku.
23 września 1939 roku we wsi Radoszyn, w gminie Hołoby (powiat kowelski), dostał się do sowieckiej niewoli[6]. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora[7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[8]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 15 sierpnia 1929 roku, s. 274.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 121, 596.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 128.
- ↑ J. Lachowicz, Odpowiedź..., s. 5, 7, 21, 57, 71, 73.
- ↑ J. Lachowicz, Odpowiedź..., s. 76–78.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie Korpusu Ochrony Pogranicza”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Marka Tarczyńskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2.
- Jan Lachowicz, Odpowiedź na kwestionariusz z 20 lipca 1942 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.13c, s. 1–24.
- Serwis UG Pyzdry
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów obozu NKWD w Kozielsku, rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
