wieś | |
Wieś Jarkowice. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
550-650[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
381[3] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
58-420[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKA |
SIMC |
0190489 |
Położenie na mapie gminy Lubawka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego | |
50°43′14″N 15°53′53″E/50,720556 15,898056[1] |
Jarkowice (przed 1945 niem. Hermsdorf städt. bei Liebau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Jarkowice to duża i ludna wieś leżąca pomiędzy Grzbietem Lasockim a wzgórzami Bramy Lubawskiej, u zbiegu potoków Złotna i Biała Woda, na wysokości około 550–650 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Jarkowice powstały w drugiej połowie XIV wieku, co wiązało się z wydobyciem na tym terenie rudy żelaza[2]. W 1747 roku był tu dwór i 2 młyny wodne, a mieszkało 7 kmieci oraz 224 zagrodników i chałupników[2]. W 1815 roku w miejscowości odnotowano 2 browary, gorzelnię, wapiennik, cegielnię, 2 tartaki, 2 kowali i 4 gospody[2]. Wieś była wtedy znacznym ośrodkiem tkackim, działało tu 175 krosien[2]. Po 1945 roku Jarkowice pozostały wsią rolniczo-przemysłową, w 1993 roku było tu 78 gospodarstw rolnych[2].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Jarkowice przechodzą znakowane szlaki turystyczne[6]:
- ze wsi na Przełęcz Kowarską.
- ze wsi na Obniżenie pod Łysociną
- z Miszkowic przez Srebrny Potok do Niedamirowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44510
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 82-84. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 370 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 59. [dostęp 2012-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-04-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.