Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
78143 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
48°37′26″N 25°31′31″E/48,623889 25,525278 |
Jasienów Polny[2][3][4] (ukr. Ясенів-Пільний) – wieś na Ukrainie, w rejonie horodeńskim obwodu iwanofrankiwskiego.
Znajduje się tu przystanek kolejowy Jasieniów Polny, położona na linii Kołomyja – Stefaneszty. W okresie międzywojennym była to polska stacja graniczna na granicy z Rumunią.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie horodeńskim województwa stanisławowskiego[5]. We wsi stacjonowała placówka Straży Celnej „Jasieniów Polny”[6], a potem placówka Straży Granicznej I linii „Jasieniów Polny”[7].
24 lutego 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 7 Polaków, w tym działacza społecznego Kajetana Wartanowicza (z pochodzenia Ormianina), grabiąc i paląc polskie zagrody[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankiwskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Jasienów Polny, pow. horodeński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 478 .
- ↑ Dz.U. 1934 nr 68 poz. 624
- ↑ Stanisławowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 21, poz. 65
- ↑ a b Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański , Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 113, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
- ↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 259 .
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 29. ISBN 83-87424-77-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jasienów Polny, pow. horodeński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 478 .