Jednodniówka – czasopismo okolicznościowe wydane jednorazowo[1], wydawnictwo okazyjne, aperiodyczne.
Jednodniówki są zaliczane do prasy w szerokim znaczeniu[2], ale nie stanowią jej części pod względem prawnym z powodu swojej nieperiodyczności[3]. Wydawane są zwykle przez instytucje, organizacje, stowarzyszenia i in., nieposiadające swoich regularnych organów prasowych, z okazji ważnych wydarzeń (rocznice, zjazdy, konferencje itp.). Z reguły wydawnictwa takie charakteryzują się dość ubogą szatą graficzną, niewielkim nakładem (kilkaset – kilka tys. egz.) oraz dystrybucją ograniczoną do określonego środowiska odbiorców – zwykle uczestników tych wydarzeń. Ich objętość liczy przeważnie od 4 do 16 stron, rzadziej więcej (do 60 stron). Zdarza się, że tego typu wydawnictwa przekształcają się w regularnie wydawaną prasę typu biuletyn, czy kwartalnik, półrocznik lub rocznik. Bywało też, że zawieszone czasopisma zastępowano jednodniówkami, aby ominąć restrykcyjne przepisy prasowe[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ jednodniówka – Słownik języka polskiego PWN (internetowy) [dostęp 27 maja 2017].
- ↑ prasa – Słownik języka polskiego PWN (internetowy) [dostęp 28 maja 2017].
- ↑ Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz.U. z 1984 r. nr 5, poz. 24)
- ↑ Hanna Wojtysiak, Jednodniówki jako osobliwy rodzaj wydawnictw ciągłych, „Biuletyn EBIB”, nr 2 (129)/2012, s. 6.