Jerzy Baczyński (2005) | |
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1950 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Stanowisko |
redaktor naczelny „Polityki” (od 1994) |
Odznaczenia | |
Jerzy Bogusław Baczyński, poprzednio Sroka[1] (ur. 18 grudnia 1950 w Sokołowsku[2][3]) – polski dziennikarz prasowy, od 1994 redaktor naczelny tygodnika „Polityka” i prezes wydającej to czasopismo spółdzielni „Polityka” Spółdzielnia Pracy (do grudnia 2012, następnie Polityka Sp. z o.o. S.K.A.).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Sokołowsku, ale jeszcze w dzieciństwie przeprowadził się na Mazowsze. W wieku szkolnym mieszkał w Otwocku. Jest absolwentem Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1972). W 1975 został stypendystą dziennikarstwa w Indiana University School of Journalism w USA[4]. W latach 1973–1981 pracował w „Życiu Warszawy” jako dziennikarz działu ekonomicznego. W 1980 został zastępcą kierownika dodatku „Życie i Nowoczesność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego zwolniony z pracy, do 1982 przebywał we Francji jako stypendysta Journalistes en Europe i Fondation de France[5]. Działał w paryskim komitecie koordynacyjnym „Solidarności”[4].
Po powrocie do kraju wkrótce został dziennikarzem „Polityki”, początkowo jako redaktor działu publicystyki gospodarczej. W 1990 objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego i wiceprezesa wydawnictwa. Cztery lata później został redaktorem naczelnym i prezesem spółdzielni[5]. Jednocześnie w latach 90. współredagował telewizyjne Listy o gospodarce i uczestniczył w innych programach publicystycznych na antenie TVP (tj. Gorąca Linia, Tylko w Jedynce i Coś za coś)[5].
Został członkiem tzw. Komisji Trójstronnej. Jest autorem i współautorem kilku pozycji książkowych, m.in. 800 dni. Szok kontrolowany (z Leszkiem Balcerowiczem; Warszawa 1992) i Teczki liberałów (z Janiną Paradowską; Poznań 1993)[4]. Do 2016 wchodził w skład Rady Fundacji PZU[6].
Powierzono mu przewodniczenie 41. Światowemu Kongresowi FIPP (Międzynarodowej Federacji Wydawców Czasopism) odbywającemu się od 9 do 11 października 2017 w Londynie[7][8].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2001 wyróżniony Nagrodą im. Dariusza Fikusa w kategorii „Twórcy Mediów”[5]. W 2010 w warszawskiej Zachęcie został wybrany przez kapitułę Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego „Dziennikarzem 20-lecia”[9]. W 2013 został nagrodzony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10]. W 2017 wraz z zespołem „Polityki” otrzymał Nagrodę Specjalną Lewiatana przyznaną przez Konfederację Lewiatan osobom wybitnie zasłużonym na polu kultury, polityki, nauki, życia publicznego i gospodarki[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Baczyński, Andrzej Friszke: Kto i z kim współpracował. polityka.pl, 2 lutego 2008. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ Kalendarz urodzin 18 grudnia. chronologia.pl. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ List otwarty do Ministra Kultury. sokolowsko.org, 14 sierpnia 2009. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ a b c Biogramy panelistów. hfhrpol.waw.pl, 28 października 2010. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ a b c d Paneliści II Polsko-Niemieckich Dni Mediów. dnimediow.pl. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ Anna Komorowska wyrzucona z fundacji PZU. newsweek.pl, 4 marca 2016. [dostęp 2016-03-06].
- ↑ Wolność jest naszym biznesem. „Polityka”. Nr 42(3132)/2017. s. 98.
- ↑ Jerzy Baczyński. My i oni. „Polityka”. Nr 42(3132)/2017. s. 5.
- ↑ Jerzy Baczyński „Dziennikarzem 20-lecia”. polityka.pl, 21 października 2010. [dostęp 2011-05-05].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
- ↑ Nagroda specjalna Lewiatana dla Jerzego Baczyńskiego i zespołu Polityki. polityka.pl, 27 kwietnia 2017. [dostęp 2017-07-20].