Jerzy Fedkowicz

Jerzy Fedkowicz

Jerzy Fedkowicz (1927)
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1891 Tarnów
Data i miejsce śmierci	13 listopada 1959 Kraków
Dziedzina sztuki	malarstwo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Fedkowicz (ur. 13 kwietnia 1891 w Stefanówce k. Rohatyna^[1] zm. 13 listopada 1959 w Krakowie) – polski malarz-kolorysta.

Urodził się w rodzinie Zygmunta i Anny z Rzewuskich^[1]. Od 1903 uczył się w gimnazjum w Żytomierzu, skąd jednak został relegowany w 1912 z powodu patriotycznej działalności^[2]. Ukończył gimnazjum w Chersoniu^[3]. W latach 1910–1913 studiował prawo w Moskwie i równocześnie sztukę w pracowniach Iwana Bolszakowa oraz Konstantina Juona. W 1913 rozpoczął naukę w Petersburgu w rządowej Szkole Zachęty Sztuk Pięknych^[4], jednocześnie uczęszczając na dodatkowe kursy prywatne u Jewgienija Lanceraya i Konstantina Somowa^[5].

Od 6 sierpnia do połowy września 1914 służył w 3 kompanii II baonu 1 Pułku Piechoty Legionów, ze względu na stan zdrowia został hospitalizowany w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Ostatecznie został przeniesiony do rezerwy 1 września 1915.

Od 1915 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa, dyplom uzyskał w 1921^[4]. Uczestniczył w wystawach Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka” i Formistów^[6].

W latach 1918–1931 prowadził w Krakowie Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunków Ludwiki Mehofferowej. Od 1921 do 1923 kontynuował studia malarskie w Paryżu dzięki stypendium rządu francuskiego. Od 1923 pracował w krakowskich gimnazjach jako nauczyciel rysunku. Uczestniczył w Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” i Zrzeszeniu Artystów Plastyków „Zwornik”^[7].

W latach 1927–1928 projektował scenografie dla Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Wiedniu (1928), Brukseli (1928, 1929), Hadze (1929), Wenecji (XIX Biennale 1934; 1960), Berlinie, Düsseldorfie, Kolonii i Monachium (1935)^[8].

W 1945 został powołany na stanowisko profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych^[9], w 1947 został tam prorektorem, pełniąc tę funkcję do 1950, w którym to roku został wybrany na dziekana Wydziału Malarstwa i był nim do 1959^[10].

W latach 30. malarstwo Fedkowicza zbliżyło się do koloryzmu i twórczości kapistów. Barwy obrazów nabrały głębi i mocy, były dynamicznie nakładane na płótno. Kształty obrysowywane były czarnym konturem. Gamę kolorystyczną obrazów zdominowały ciepłe brązy, subtelne błękity, szarości i zielenie. Stonowaną kolorystykę ożywiały akcenty oranżów, różów i czerwieni. W następnej dekadzie główną tematyką stała się martwa natura, prawie zawsze z przedstawieniami kwiatów^[11].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)^[12]
• Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[13]
• Medal Niepodległości^[14]
• Order Sztandaru Pracy II klasy, 1959 r.^[15]

• Nagroda Państwowa II stopnia za całość twórczości malarskiej (1955)^[16]
• Nagroda Miasta Krakowa (1959)^[17]

• Jerzy Fedkowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] . [dostęp 24 grudnia 2011]
• Jerzy Fedkowicz, artyzm.com [dostęp 24 grudnia 2011]
• Grażyna i Przemysław Witekowie: „Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej”, Oleandry nr. 16 (maj 2005). jozwa22.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-25)].

• Prace Jerzego Fedkowicza w krakowskiej Galerii Sztuki ATTIS