 major lekarz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 września 1958 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.svg){kind=small}
Jerzy Fegler (ur. 2 lutego 1899 w Chersoniu, zm. 24 września 1958 w Cambridge) – major lekarz Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, lekarz fizjolog, docent doktor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1924 na Uniwersytecie Warszawskim uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich, już od 1923 był młodszym asystentem w Zakładzie Fizjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po uzyskaniu dyplomu od 1924 przez dwa lata był młodszym ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie. W 1926 objął funkcję eksperymentatora, a w późniejszym czasie kierownika Pracowni Fizjologicznej Wojskowego Instytutu Przeciwgazowego. Od 1935 do 1937 kierował Pracownią Fizjologii Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej w Warszawie. W 1936 na Uniwersytecie Warszawskim przedstawił rozprawę habilitacyjną z zakresu fizjologii, rok później otrzymał mianowanie na profesora fizjologii ogólnej i eksperymentalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 23. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[1]. W marcu 1939 pozostawał w stanie nieczynnym[1].
Po wybuchu II wojny światowej przez Francję dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie od 1941 był współorganizatorem, a następnie profesorem fizjologii na Polskim Wydziale Lekarskim na Uniwersytecie w Edynburgu, oficerem lekarzem Polskich Sił Powietrznych[2]. Posiadał numer służbowy RAF P-0178[3]. Od 1947 pracował w Agricultural Research Council, Institute of Animal Physiology w Cambridge.
Do 1956 opublikował 47 prac naukowych[4].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 371.
- ↑ Jerzy Fegler, Personel Polskich Sił Powietrznych
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 175.
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 34. docplayer.pl. [dostęp 2019-11-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
