| Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1942 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 2014 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, historyk, politolog |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł do Zgromadzenia Republiki (1975–1980, 1985–1987, 1995–2005), minister negocjacji międzynarodowych (1976–1977), poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1986–1989) |
| Partia |
Partia Socjalistyczna, Reformadores, Demokratyczna Partia Odnowy, Partia Socjalistyczna |
| Odznaczenia | |
 
| |
José Manuel de Medeiros Ferreira (ur. 20 lutego 1942 w Ponta Delgada lub Funchal, zm. 18 marca 2014 w Lizbonie[1]) – portugalski polityk, historyk i politolog, w latach 1976–1977 minister negocjacji międzynarodowych, wieloletni parlamentarzysta, od 1986 do 1989 eurodeputowany II kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Azorów. Studiował historię na Uniwersytecie Lizbońskim. W latach 60. brał udział w protestach studenckich i opozycyjnych, przez co został relegowany z uczelni z zakazem studiowania w Portugalii i w 1968 wyemigrował do Szwajcarii. Ostatecznie studia na tym kierunku ukończył w 1972 na Uniwersytecie Genewskim, a w 1991 obronił doktorat z historii politycznej i instytucjonalnej na Universidade Nova de Lisboa. Od 1972 do 1974 wykładał na genewskiej uczelni, następnie związany z Universidade Nova de Lisboa, od 1999 na stanowisku profesorskim. Specjalizował się w historii współczesnej i stosunkach międzynarodowych, nauczał też na Uniwersytecie Azorów. Autor publikacji naukowych i innych książek, występował jako komentator telewizyjny[1][2].
Zaangażował się w działalność Partii Socjalistycznej. W 1975, 1976 i 1979 wybierano go do Zgromadzenia Konstytucyjnego i następnie Zgromadzenia Republiki kadencji IA i IB. Od września 1975 do lipca 1976 był sekretarzem stanu w resorcie spraw zagranicznych w rządzie Jose Batisty Pinheiro de Azevedo, następnie do listopada 1977 – ministrem negocjacji międzynarodowych w pierwszym rządzie Mario Soaresa[2], odszedł po konflikcie z premierem. W 1979 należał do rozłamowego ugrupowania prawicowego skrzydła PS Reformadores, rozwiązanego w 1985. W tymże roku przeszedł do Demokratycznej Partii Odnowy i powrócił do Zgromadzenia Republiki IV kadencji[3].
Od 1 stycznia 1986 do 13 września 1987 wykonywał mandat posła do Parlamentu Europejskiego w ramach delegacji krajowej. W 1987 uzyskał reelekcję w wyborach powszechnych jako jedyny przedstawiciel PRD, wkrótce jednak opuścił partię. Od stycznia 1986 do listopada 1987 był wiceprzewodniczącym Europejskiego Sojuszu Demokratycznego, potem należał do frakcji socjalistów[4]. Później ponownie wstąpił do Partii Socjalistycznej, od 1995 do 2005 z jej ramienia powrócił do parlamentu (od VII do IX kadencji)[3]. Dodatkowo w latach 1996–2005 członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[5]. W 2006 odszedł ze stanowisk kierowniczych w Partii Socjalistycznej[6].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 1973 był żonaty z Marią Emílią Brederode Santos, córką polityka Nuno Rodriguesa dos Santos, z którą miał syna[7]. W 1980 uczestniczył w spotkaniu Grupy Bilderberg[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (1981) i Krzyżem Wielkim Orderu Wolności (1989)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paulo Pena: Morreu Medeiros Ferreira, o lúcido e irónico "senhor Europa". publico.pt. [dostęp 2021-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-20)]. (port.).
- ↑ a b c Morreu o antigo ministro José Medeiros Ferreira. jn.pt, 18 marca 2014. [dostęp 2021-03-20]. (port.).
- ↑ a b Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. parlamento.pt. [dostęp 2021-03-20]. (port.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-03-20].
- ↑ Mr José Medeiros Ferreira. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy. [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
- ↑ Medeiros Ferreira abandona todos os órgãos directivos do PS. dn.pt, 7 lutego 2006. [dostęp 2021-03-20]. (port.).
- ↑ Mª Emília e Nuno Brederode Santos. anabelamotaribeiro.pt. [dostęp 2021-03-20]. (port.).
- ↑ Bilderberg meeting report Aachen, 1980. wikileaks.com. [dostęp 2021-03-20]. (ang.).
