Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

José Tomás de Boves y de la Iglesia

José Tomas Boves
Data i miejsce urodzenia	18 września 1782 Oviedo, Asturia
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1814 Urica
Multimedia w Wikimedia Commons

José Tomás de Boves y de la Iglesia (znany jako El Taita, Lew Llanos, Głuszec, Bestia na koniu^[1], ur. 18 września 1782 w Oviedo, Asturia, zm. 5 grudnia 1814 w Urica, Wenezuela) – Rojalistyczny dowódca (caudillo) Legionów Piekła (llaneros), walczących przeciw Simónowi Bolívarowi w wojnie domowej o niepodległość Wenezueli w XIX wieku.

Simón Bolívar nazwał go „Biczem Bożym”. Według niego około 80 000 osób zginęło w wyniku jego kampanii. Odpowiedzialny za liczne masakry wśród ludności zdobytych miast. Na przykład w czasie bitwy pod Arguą. Zadał wiele klęsk wojskom Bolivara a jego działalność była główną przyczyną upadku II Republiki Wenezueli. Nigdy nie rządził krajem. Zginął w bitwie pod Urica.

• Buscaboigrafia – José Tomás Boves [online], buscabiografias.com [dostęp 2013-11-12]  (hiszp.).