Joseph Yasser, także Józef Jasser^[1] (ur. 16 kwietnia 1893 w Łodzi^[2], zm. 6 sierpnia 1981^[3]) – amerykański organista, muzykolog i kompozytor, pochodzenia żydowskiego.

Rozpoczął naukę muzyki w Moskwie w wieku sześciu lat pod okiem pianisty Jacoba Weinberga(inne języki)^[4]. Studiował grę na organach u B. L. Sabaniejewa(inne języki), grę na fortepianie u A. Goedicke i teorię u Nikity Morozowa(inne języki) w Państwowym Konserwatorium Moskiewskim w 1917 roku uzyskując tytuł magistra^[2]. Następnie był kierownikiem Wydziału Organów Konserwatorium Moskiewskiego (1918–1920)^[2] oraz organistą w Teatrze Bolszoj 1918–1919^[4], a także komentatorem muzycznym koncertów organizowanych przez Syberyjską Radę Edukacji w latach 1920–1921, dyrygentem Towarzystwa Chóralnego „Shanghai Songsters” w Chinach (1921–1922). W latach 1917–1930 grywał liczne recitale organowe w Rosji, Chinach i Stanach Zjednoczonych. W roku 1927 był organistą w synagodze w Nowym Jorku. Latem 1930 roku wykładał w Paryżu i Berlinie, a w latach 1930–1937 na Columbia University, New York University, Juilliard School of Music, a także we współpracował z National Association of Organists, Music Teachers National Association(inne języki) i Jewish Academy of Arts and Sciences^[2]. W latach 1929–1960 był organistą i dyrygentem chóru w Temple Rodef Shalom(inne języki)^[4]. Był także wykładowcą Cantors’ Institute w Jewish Theological Seminary of America(inne języki) (1952–1960) i jednym z założycieli American Musicological Society(inne języki) (1935) aktywnie uczestniczył w Jewish Music Forum(inne języki) (1945–1955) i National Jewish Music Council (1944–1960)^[4]. W swojej głównej pracy, A Theory of Evolving Tonality, podjął próbę zbadania ewolucji języka muzycznego (w kategoriach skali i harmonii) i przewidzenia przyszłej ewolucji na podstawie doświadczeń historycznych^[2].

• A Theory of Evolving Tonality (1932),
• Medieval Quartal Harmony (1938).