niestandaryzowana część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Część miejscowości | |
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
42-674[2] |
Tablice rejestracyjne |
STA |
SIMC |
nie nadano[1] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego | |
Położenie na mapie gminy Zbrosławice | |
50°24′21″N 18°44′27″E/50,405833 18,740833[1] |
Kępczowice (niem. Kempczowitz) – niestandaryzowana nazwa części wsi Zbrosławice, w gminie Zbrosławice, powiecie tarnogórskim i województwie śląskim[1].
Miejscowość znajduje się w zachodniej i południowo-zachodniej części dzisiejszych Zbrosławic, wzdłuż ulic Wolności (odcinek nr 19–57 i 20–48), Polnej, Ogrodowej i sąsiednich, obejmując tereny między Kolonią Wilkowice (na północy) a Glinicami (na południu)[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawna wieś założona w wiekach średnich w kasztelanii toszeckiej, prawdopodobnie starsza niż Zbrosławice. Johannes Chrząszcz datuje ją na 1256 jako wieś uiszczającą dziesięcinę w zbożu na rzecz proboszcza pyskowickiego. Podany przez niego rok nie jest jednak pewny. Do 1928 samodzielna wieś (gmina jednostkowa) oraz obszar dworski.
W 1818 utraciły administracyjny związek z Toszkiem i Gliwicami, kiedy to zostały przyłączone do powiatu bytomskiego na Górnym Śląsku, a po jego podziale w 1873 znalazły się w powiecie tarnogórskim. W 1885 gmina liczyła 276 mieszkańców a obszar dworski 97 osób. Po podziale powiatu bytomskiego w 1922 granicą państwową, Kępczowice pozostały przy Niemczech, wchodząc najpierw w skład szczątkowego powiatu tarnogórskiego (Restkreis Tarnowitz), a od 1 stycznia 1927 w skład powiatu Beuthen-Tarnowitz. 30 września 1928 zlikwidowano zarówno gminę jak i obszar dworski Kępczowice, włączając je do gminy jednostkowej Zbrosławice[5].
Podczas II wojny światowej, administracja III Rzeszy połączyła 1 października 1936 gminy Zbrosławice (z Kępczowicami) i Ptakowice w nową gminę o nazwie Dramatal ('dolina Dramy'), likwidując jednocześnie tradycyjne nazwy polskiego pochodzenia Ptakowitz (wieś), Broslawitz (wieś) i Kempczowitz (część wsi), przy czym wieś Zbrosławice z Kępczowicami otrzymały niemiecką nazwę Dramatal-West[6] ('zachodnia dolina Dramy'). Po wojnie, już w Polsce, pozostawiono Kępczowice jako część wsi Zbrosławice.
Gospodarka i turystyka
[edytuj | edytuj kod]W Kępczowicach funkcjonuje Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez OO. Kamilianów[7], Ośrodek Jeździecki Zbrosławice i pensjonat dla koni Stajnia „Na Górce”[8].
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Komunikację publiczną w Kępczowicach organizuje Zarząd Transportu Metropolitalnego w Katowicach poprzez przystanek autobusowy Zbrosławice Dom Opieki (linie nr 20, 80, 134, 153, 191, 712, 739, 791)[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 52473
- ↑ Zbrosławice, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1617 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Mapy historyczne, [w:] Geoportal Województwa Śląskiego ORSIP, mapy.orsip.pl [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ Powiat Tarnogórski. System Informacji Przestrzennej [online] [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ Dramatal
- ↑ "Amts-Blatt des Preußischen Regierung in Oppeln", Jg. 121, Stück 35, 29.08.1936, S. 246, No. 522.
- ↑ Wspólnoty Kamiliańskie [online], KAMILIANIE.EU [dostęp 2020-02-28] (pol.).
- ↑ O nas – Ośrodek Jeździecki Zbrosławice [online] [dostęp 2021-09-28] (pol.).
- ↑ Zbrosławice, [w:] Rozkład jazdy ZTM. Przystanki, rj.metropoliaztm.pl [dostęp 2021-09-28] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zbrosławice - historia miejscowości i parafii
- Zbrosławice
- Kępczowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 950 .