Kłódka – urządzenie służące do spinania ze sobą elementów (skobli i wrzeciądzy) zamykających drzwi, pokrywy pojemników, łańcuchów i innych ruchomych przegród.
Kłódka klasyfikowana jest jako okucie budowlane zamykające[1].
Kłódka składa się z obudowy, w której mieści się mechanizm oraz ruchomego pałąka, który otwiera i zamyka obręcz, jaką tworzy kłódka. Otwieranie kłódki odbywa się za pomocą klucza lub zamka szyfrowego, zamykanie może odbywać się na zatrzask lub z użyciem klucza.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Materiały i wyroby budowlane. Metale. Okucia budowlane. W: Anna Borkowska, Tadeusz Dzięgielewski: Mały ilustrowany słownik budowlany: Terminologia budownictwa. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1973, s. 201.