.jpg)
Kabłąk – element konstrukcyjny wygięty w łuk[1], pełniący funkcję osłony w broni palnej i białej.
W broni białej stanowi część rozbudowanego jelca (osłony rękojeści) w postaci sztaby będącej przedłużeniem przedniego ramienia krzyża chroniąc dłoń użytkownika podczas walki[2]. W broni palnej stanowi osłonę języka spustowego, zabezpieczając go przed przypadkowym naciśnięciem lub uszkodzeniem (stosowany w większości rodzajów ręcznej broni strzeleckiej)[3][4].
Kabłąkiem określane są również podobne osłony zabezpieczające elementy delikatne (np. w kołowrotku wędkarskim) lub niebezpieczne (np. piła tarczowa), a także uchwyty stosowane do przenoszenia niektórych naczyń, takich jak np. wiadro lub koszyk. Kabłąk spotykany jest również jako element narzędzi, służący do uzyskania naciągu – np. w pile kabłąkowej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ kabłąk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-03].
- ↑ Włodzimierz Kwaśniewicz 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, wyd. 1981, s. 63–64.
- ↑ Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 97. ISBN 83-11-06699-X.
- ↑ Andrzej Ciepliński: Encyklopedia współczesnej broni palnej: (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WIS, 1994, s. 92. ISBN 83-86028-01-7.
