 Zawody wędkarskie nad Kanałem Szymońskim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Droga wodna | |
| Długość |
2,36 km |
| Głębokość • średnia |
|
| Szerokość • maksymalna |
|
| Początek | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
| Koniec | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
| Typ kanału | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu giżyckiego  | |
Położenie na mapie gminy Ryn  | |
Kanał Szymoński – kanał mazurski łączący jezioro Szymon z jeziorem Szymoneckim (zatoka jeziora Jagodnego). Przechodzi przez niego droga z Rucianego-Nidy, Pisza i Mikołajek do Węgorzewa (przez Giżycko). Jest to drugi pod względem długości z kanałów mazurskich, ustępuje swoją długością tylko kanałowi Jeglińskiemu.
Historia kanału
[edytuj | edytuj kod]Kanał został wykopany z inicjatywy władz pruskich w latach 1765–1772[1], jednak w 1789 roku wraz z okolicznymi kanałami przestał on funkcjonować. Podczas wojen napoleońskich został całkowicie zniszczony. Kanał odbudowano w czasie robót publicznych realizowanych w latach 1854–1857[2].
Kanał ma 2360 metrów długości, 25 metrów szerokości i średnio 1,8 metra głębokości[3]. Jego brzegi zostały wybetonowane podczas jedynego od II wojny światowej remontu w latach 50. XX wieku[2]. Na obu brzegach biegnie (odbudowana w 2022 r) ścieżka do burłaczenia[3].
Status kanału
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, kanał ma klasę żeglowną Ia[4]. Na Mapie Podziału Hydrograficznego Polski kanał jest odcinkiem Pisy o identyfikatorze cieku 136584, nazwie Kanał Szymoński od jez. Szymoneckiego do jez. Szymon i identyfikatorze MPHP10 264173[5]. W planie gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły z 2011 został włączony do naturalnej jednolitej części wód PLRW200025264199 (Pisa od wypływu z jez. Kisajno do wypływu z jez. Tałty (EW. + z jez. Niegocin, Ryńskie))[6]. Znajduje się na obszarze chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich[7].
Przebudowa kanału
[edytuj | edytuj kod]W listopadzie 2018 roku Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego oraz Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie rozpoczęły proces modernizacji dróg wodnych na Mazurach, w ramach którego kanał został przebudowany i pogłębiony, a jego brzegi umocnione betonowymi opaskami[2][8]. Remont rozpoczął się w lutym 2021 roku, a zakończył się w kwietniu 2023 roku[9][10][11]. Koszt remontu kanału wynosi ok. 32 milionów złotych[11].
Okolice
[edytuj | edytuj kod]Przez kanał przechodzi droga ze Starej Rudówki do Szymonki. Most drogowy znajduje się na 650. metrze od strony jeziora Szymoneckiego[12]. Przy północnym brzegu (po stronie Starej Rudówki) znajdują się stanowiska artylerii niemieckiej z I wojny światowej[13].
Kanał bywa często odwiedzany przez wędkarzy[3][14], którzy w jego wodach łapią leszcze, okonie, sandacze, szczupaki i węgorze[15]. W przeszłości na kanale Mioduńskim oraz kanale Szymońskim odbywały się Grand Prix Polski i klubowe mistrzostwa Polski w wędkarstwie[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojciech Kuczkowski, Szlak Wielkich Jezior Mazurskich: przewodnik dla turystów wodnych, Włodzimierz Kukawski (red.), wyd. V (III w tej edycji), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, s. 84, ISBN 978-83-7020-719-9, OCLC 1050838720 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
- ↑ a b c Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 130, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
- ↑ a b c Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 136, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
- ↑ Dz. U. z 2002 r. Nr 77, poz. 695. [online]
- ↑ Mapa Podziału Hydrograficznego Polski w skali 1:10 000 (warstwy shp i tabele dbf), 2014.
- ↑ Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Wisły (M.P. z 2011 r. nr 49, poz. 549)
- ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszar chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich [online] [dostęp 2021-04-15].
- ↑ Telewizja Polska S.A, Remonty szlaków wodnych na Mazurach. Czas na Kanał Szymoński [online], olsztyn.tvp.pl [dostęp 2021-04-17] (pol.).
- ↑ PAP, Rozpoczyna się remont Kanału Szymońskiego na Mazurach | PortalMorski.pl [online], www.portalmorski.pl [dostęp 2021-04-15] (pol.).
- ↑ Ruszył remont trzech kanałów na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich – Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej [online], www.funduszeeuropejskie.gov.pl [dostęp 2021-04-15].
- ↑ a b Agnieszka Giełażyn-Sasimowicz, Rozpoczyna się remont Kanału Szymońskiego [online], 11 lutego 2021 [dostęp 2021-04-17] (pol.).
- ↑ Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 129, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
- ↑ Kanał Szymoński [online], mazury24.eu [dostęp 2021-04-17] (pol.).
- ↑ Dariusz Antosiak, Kanał Szymoński | wędkarstwo i ryby wędkuje.pl [online], wedkuje.pl, 2 stycznia 2010 [dostęp 2021-04-17] (pol.).
- ↑ a b Autorskie Studio Projektowe DEOS-Strony, Test ciężkiej mieszanki krąpiowo-leszczowej na Kanale Mioduńskim. [online], Górek-Gliny – Wędkarstwo Wyczynowe, 31 grudnia 2011 [dostęp 2021-04-16] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Bałdowski „Warmia i Mazury, mały przewodnik” Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 210
- Siemieński Krzysztof, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. Wydanie II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, ISBN 978-83-66846-03-6 (pol.)
- Kuczkowski Wojciech, Szlak Wielkich Jezior Mazurskich: przewodnik dla turystów wodnych, Włodzimierz Kukawski (red.), wyd. Wydanie V (III w tej edycji), Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, ISBN 978-83-7020-719-9, OCLC 1050838720 (pol.)
