| Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 lutego 1962 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Grobowiec Homolacsów.
Karol Homolacs (ur. 25 stycznia 1874[1] w Balicach, zm. 2 lutego 1962 w Krakowie) – polski malarz-symbolista, grafik, teoretyk sztuki, pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie studiował w 1892 roku malarstwo w École centrale w Paryżu, w latach 1893–1896 studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Lwowskiej, a w roku 1897 na Politechnice Wiedeńskiej. Następnie uczęszczał do szkół malarstwa: Heinricha Streblowa w Wiedniu (1898–1899), Académie Julian w Paryżu (1900–1904), Akademii Colarossiego w Paryżu (1904–1906) i szkoły Simona Holóssy′ego w Monachium. Od 1911 do 1933 roku pracował w Muzeum Techniczno-Przemysłowym w Krakowie.
Współzałożyciel Stowarzyszenia „Warsztaty Krakowskie” (1913), członek założyciel stowarzyszenia „Polski Przemysł Artystyczny” (1921). Zajmował się głównie sztuką dekoracyjną, projektował m.in. tkaniny, meble (zachowane wyposażenie biblioteki ASP w dawnym gmachu Muzeum Techniczno-Przemysłowego), przedmioty z metalu, oprawy książek, ekslibrisy; uprawiał malarstwo olejne. Zasłużony zwłaszcza w dziedzinie upowszechniania rzemiosła artystycznego i w pracy pedagogicznej.
Wykładał na kursach muzealnych dla rzemieślników (1911). Podczas I wojny światowej zesłany w głąb Rosji nauczał w latach 1914–1918 m.in. w moskiewskiej szkole rysunku Hulikowskiej. Po powrocie do Krakowa uczył w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehoffer (od 1919 roku), w latach 1921–1939 był profesorem Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie.
Autor podręczników: Podręcznik do ćwiczeń zdobniczych (1924), Podręcznik do introligatorskiego zdobnictwa stemplowego z uwzględnienie innych technik swobodnych jak: haft, ścienne malarstwo patronowe itp. (1927), Budowa ornamentu i harmonia barw[2] (1930), Zasady kształtowania formy w sztuce plastycznej (1933), Rękodzielnictwo jako sztuka. Szkic historyczny (1948), Kolorystyka malarska (1960). Autor kilku bajek, m.in. Bajka o Kosturku, Azie i Burku (wyd. 1. 1912, wyd. 2. 1945), Wigilia Wojtusia. Bajka (wyd. 1. 1935, wyd. 2. 1945).
Karol Homolacs zmarł w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim, kw. AD, rząd wschodni[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi na polu sztuki”[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podawana jest także data 24 stycznia 1874 roku, zob. Warsztaty Krakowskie 1913–1926. Red. Maria Dziedzic. Kraków: 2009, s. 429.
- ↑ Na stronie tytułowej dodatkowa informacja (podtytuł): Wykłady obejmujące całkowity kurs Karola Homolacsa w Państw. Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie.
- ↑ Lokalizator grobów. zck-krakow.pl. [dostęp 2024-05-10].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 611.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: 1938, s. 262–263.
- Warsztaty Krakowskie 1913–1926. Red. Maria Dziedzic. Kraków: 2009, s. 429.
- Encyklopedia Krakowa. Red. prowadzący Henryk Stacherski. Kraków: 2000, s. 302.
