Kate Nash

Kate Nash podczas koncertu w czerwcu 2013
Imię i nazwisko	Kate Marie Nash
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1987 Harrow, Londyn, Anglia
Pochodzenie	Wielka Brytania
Instrumenty	gitara, gitara basowa, fortepian
Gatunki	rock alternatywny, indie rock, indie pop, grunge
Zawód	piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów piosenek, aktorka
Aktywność	od 2006
Wydawnictwo	Moshi Moshi, Fiction, Geffen, Have 10p, Dine Alone, Girl Gang, Kill Rock Stars
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kate Nash (ur. 6 lipca 1987 w Londynie) – angielska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów piosenek. Zasłynęła przebojem „Foundations” w 2007 roku, a jej debiutancki album Made of Bricks dotarł do 1. miejsca na brytyjskiej liście sprzedaży. Jest zdobywczynią Brit Award dla najlepszej artystki (2008). Początkowo nagrywająca materiał w gatunku indie pop i związana z koncernem Universal Music Group, od 2012 roku działa jako niezależna artystka tworząca muzykę bardziej zwróconą w stronę rocka alternatywnego. Nash ma na swoim koncie także osiągnięcia aktorskie, wystąpiwszy w kilku amerykańskich i brytyjskich filmach, a przede wszystkim popularnym amerykańskim serialu GLOW dla platformy Netflix. Jest także czynną działaczką feministyczną.

Kate urodziła się w dzielnicy Harrow w północnym Londynie. Jej ojciec jest Anglikiem i pracował jako informatyk, natomiast matka jest pochodzenia irlandzkiego i z zawodu jest pielęgniarką^[1]. Ma dwie siostry^[2]. Uczęszczała do prestiżowej szkoły muzycznej BRIT School^[3]. Zanim zdobyła sławę, pracowała w restauracji Nando’s^[4] oraz sieci odzieżowej River Island^[5].

W 2005 roku zaczęła występować na przedstawieniach typu „open mike” i umieszczać swoje nagrania na portalu Myspace, a na początku 2007 roku wydała swój pierwszy singiel „Caroline’s a Victim”. Popularność przyniosła jej wydana w tym samym roku piosenka „Foundations”, która dotarła do 2. miejsca listy przebojów w Wielkiej Brytanii^[6]. Singiel cieszył się także sporym powodzeniem w Europie^[7]. Jej pierwszy album, Made of Bricks, ukazał się latem tego samego roku i dotarł do 1. miejsca brytyjskiej listy sprzedaży^[8], ostatecznie pokrywając się platyną^[9]. Na płycie znalazły się również kolejne popularne single „Mouthwash” i „Pumpkin Soup”. W roku 2008 zdobyła Brit Award dla najlepszej artystki^[10] i została nagrodzona m.in. przez magazyny muzyczne NME^[11] i Q^[12].

Nash wydała drugi studyjny album My Best Friend Is You w marcu 2010. Płytę promowała piosenka „Do-Wah-Doo”, która cieszyła się popularnością na listach przebojów. Album został dość dobrze przyjęty przez krytyków i uplasował się na 8. miejscu brytyjskiej listy sprzedaży. Kolejne single „Kiss That Grrrl” i „Later On” nie dostały się już jednak na listy sprzedaży. W 2011 roku artystka rozpoczęła projekt o nazwie Rock ’n’ Roll for Girls After School Music Club mający na celu rozwijanie talentu muzycznego młodych dziewcząt^[13]. Kiedy jej dotychczasowa wytwórnia Fiction Records zdecydowała się zerwać z nią kontrakt^[14], Nash w 2012 roku wydała EP-kę Death Proof niezależnie przez własny label Have 10p Records. Zagrała też w brytyjskich i amerykańskich filmach Greetings from Tim Buckley, Syrup i Pokój zwierzeń.

Wiosną 2013 roku ukazał się jej trzeci studyjny album, Girl Talk, także wydany niezależnie. Płyta została nagrana w Los Angeles i prezentowała brzmienie odchodzące od jej poprzedniego stylu w stronę muzyki rock i grunge. Tekstowo przesycona była treściami feministycznymi i nawiązywała do nurtu riot grrrl. Album promowany był licznymi singlami i teledyskami, m.in. „3AM”, „OMYGOD!” i „Fri-End?”, jednak nie dorównał poprzednim wydawnictwom Nash pod względem sprzedaży. Pod koniec roku piosenkarka wydała świąteczną EP-kę Have Faith with Kate Nash This Christmas. W 2014 roku wyprowadziła się z Londynu do Los Angeles^[15] i założyła internetową społeczność Girl Gang wspierającą środowisko feministyczne^[16]. W 2015 roku odkryła, że jej menedżer, Gary Marella, wykradł od niej dużą sumę pieniędzy^[1], co nieomal zakończyło się jej bankructwem. Artystka wytoczyła przeciwko niemu proces sądowy i ostatecznie, po kilku latach, odzyskała straconą kwotę^[17].

W 2016 roku ukazały się jej kolejne single „Good Summer” i „My Little Alien”, a na początku 2017 EP-ka, Agenda. Latem tego samego roku na platformie Netflix miała miejsce premiera amerykańskiego serialu GLOW, w którym Nash wcieliła się w jedną z postaci. Serial, opowiadający o kobiecym zespole zapaśniczym Gorgeous Ladies of Wrestling działającym w latach 80., cieszył się popularnością i został kontynuowany przez trzy kolejne sezony^[18]. W marcu 2018 wydała czwarty studyjny album Yesterday Was Forever, który sfinansowała przez crowdfundingowy portal Kickstarter^[19]. Płyta poprzedzona była przez single „Drink About You” i „Life in Pink”, nie była jednak sukcesem na listach sprzedaży. Jesienią tego samego roku premierę miał film dokumentalny Kate Nash: Underestimate the Girl, ukazujący kulisy sławy Nash. W 2019 roku Kate wydała dwa kolejne single, „Trash” i „Bad Lieutenant”, i pojawiła się w komedii historycznej Horrible Histories: The Movie – Rotten Romans.

Po nagłym zakończeniu produkcji GLOW wskutek pandemii COVID-19, Nash zaczęła wydawać pojedyncze single zapowiadające jej piąty album, m.in. „Misery” (2021) i „Wasteman” (2022). Jesienią 2022 występowała we współtworzonej przez siebie sztuce Only Gold w nowojorskim off-Broadwayowym teatrze MCC Theater^[20]. Piosenkarka następnie związała się z niezależną wytwórnią Kill Rock Stars, która wydała jej nowy album 9 Sad Symphonies w czerwcu 2024. Płyta osiągnęła niewielki sukces na brytyjskiej liście sprzedaży.

W 2007 roku związała się z Ryanem Jarmanem, członkiem grupy The Cribs. Para miała pobrać się na początku 2009 roku^[21], jednak w 2012 okazało się, że ich związek rozpadł się^[22].

Kate przeszła na weganizm po obejrzeniu filmu Okja w lipcu 2017, po ośmiu latach bycia wegetarianką^[23].

Jest feministką i sojuszniczką społeczności LGBT^[24].

Nash wspiera brytyjską Partię Pracy i w 2017 roku wyraziła swoje poparcie dla ówczesnego lidera partii, Jeremy’ego Corbyna^[25].

Źródła:^[26][27]

Źródła:^[28][29]

• 2012: Greetings from Tim Buckley (film) jako Carol
• 2013: Syrup (film) jako Beth
• 2013: Pokój zwierzeń (film) jako Michelle
• 2014: The Distortion of Sound (film dokumentalny) jako ona sama
• 2015: The Devil You Know (pilot) jako Bridget Bishop
• 2017–2019: GLOW (serial) jako Rhonda „Britannica” Richardson
• 2018: Drop the Mic (program telewizyjny) jako ona sama
• 2018: Kate Nash: Underestimate the Girl (film dokumentalny) jako ona sama
• 2019: Horrible Histories: The Movie – Rotten Romans (film) jako Boudika
• 2020: Poszukiwacze prawdy (serial) jako Mary Coleford
• 2023: Coffee Wars (film) jako Jo

• Oficjalny kanał artystki na portalu YouTube
• Oficjalna strona Kate Nash na Facebooku
• Oficjalny profil Kate Nash na Instagramie