Kecz – typ osprzętu żaglowego oraz współczesny typ żaglowca noszącego ten osprzęt.
Żaglowiec dwumasztowy (z grotmasztem i bezanmasztem), o pierwszym maszcie wyższym, noszący na wszystkich masztach ożaglowanie skośne; tylny maszt usytuowany w obrębie konstrukcyjnej linii wodnej[a].
Podobne typy to:
- jol – z bezanmasztem znajdującym się poza konstrukcyjną linią wodną, czyli na nawisie rufowym;
- szkuner – z przednim masztem mniejszym lub równym tylnemu.
-
24-metrowy kecz holenderski Esther Jensen
-
HF 231
-
RV Atlantis
Kecz z XVIII-XIX wieku
[edytuj | edytuj kod]Żaglowiec powstały z trzymasztowego pełnorejowca przez usunięcie fokmasztu zastąpionego długim bukszprytem i bardzo dużymi sztakslami przednimi. Konfiguracje żagli zmieniały się w zależności od czasu i regionu. Klasyczny kecz z XVIII wieku posiadał na grotmaszcie jeden żagiel gaflowy i dwa rejowe, a na bezanmaszcie – jeden gaflowy i jeden rejowy. Większa przestrzeń powstała po usunięciu fokmasztu pozwalała na zamontowanie w dziobowej części pokładu moździerzy dużego kalibru – tak powstały kecze bombowe używane w niektórych marynarkach wojennych (np. brytyjskiej).