Kość guziczna, kość ogonowa (łac. os coccygis, ang. coccyx, skrót: Co) – końcowy odcinek kręgosłupa człowieka, złożony z trzech do pięciu (zwykle czterech) zrośniętych ze sobą kręgów guzicznych (ogonowych, rzekomych), z których największy jest pierwszy (Co1). Co1 zawiera wyrostki stawowe służące do połączenia z kością krzyżową[1], a pozostałe kręgi zbudowane są tylko z trzonów. Część ogonowa kręgosłupa nie spełnia funkcji dźwigania ciężaru tułowia.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zygmunt Urbanowicz: Mała encyklopedia anatomii człowieka. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2003, s. 210. ISBN 83-89309-09-2.
Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):