 nr rej. - A-1235/78 z dnia 8.09.1978 r. (woj. katowickie)[1] - A/1171/23 z dnia 17.04.2023 (woj. śląskie)[2] | |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
 Fasada kościoła widziana z ul. 3 Maja (2018) | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Adres |
ul. 3 Maja 18 | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||
| Relikwie |
Krzyża Świętego, św. Alojzego Gonzagi, św. Stanisława Kostki, św. Teresy z Lisieux[3] | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Chorzowa  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||
 50°18′12″N 18°56′46″E/50,303333 18,946111
| |||||||||||
Kościół Świętej Barbary w Chorzowie – rzymskokatolicki kościół parafialny z 2. połowy XIX wieku w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 1851 roku został położony kamień węgielny pod budowę nowej świątyni[4]. W dniu 6 stycznia 1852 roku został powołany komitet budowy świątyni, w którego skład weszli: prezes – Erbreich, wyższy radca górniczy i wiceprezes – ks. Franciszek Kania, tymczasowy kapelan w Chorzowie. W dniu 21 listopada 1852 roku ksiądz kanonik Alojzy Ficek, sławny proboszcz z Piekar Śląskich dzięki pełnomocnictwom kardynała Diepenbrocka poświęcił nową świątynię, wzniesioną według projektu inspektora budowlanego Gottgetreua[5]. Dzień ten ma dla miasta historyczne znaczenie, ponieważ posiada ono od tego dnia własną świątynię katolicką pod wezwaniem św. Barbary. W 1853 roku na prośbę górników świątynia otrzymała obraz św. Barbary, który pochodził z kopalni węgla kamiennego Król[4]. W 1859 roku zostaje wybudowana wieża świątyni[4][6]. W latach 1894–1896 świątynia została przebudowana według projektu Paula Jackischa[7].
Architektura i wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie budowla posiadała tylko jedną nawę, w 1894 roku świątynia została rozbudowana do formy, która zachowała się do dnia dzisiejszego. Kościół został wybudowany z ciosanego piaskowca i posiada cechy typowe dla neogotyku. Charakterystycznym elementem kościoła jest wieża z zegarem nakryta dachem stożkowym. We wnętrzu znajdują się okazałe witraże[8], projektu m.in. Stefana Matejki[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 19 maja 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-06-01]
- ↑ Relikwie świętych. Rzymskokatolicka Parafia p. w. św. Barbary w Chorzowie. [dostęp 2019-01-29].
- ↑ a b c d Krzysztof Chmielewski: Karty Historii Chorzowa – Kościół św. Barbary. [w:] Portal miejski mojChorzow.pl [on-line]. 2016-12-31. [dostęp 2019-01-29].
- ↑ Johannes P. Chrząszcz: Fest-Schrift zur 50-jährigen Jubel-Feier der katholischen St. Barbara-Pfarrgemeinde in Königshütte O.-S.. Königshütte OS.: St. Hyacinth-Druckerei, 1902, s. 22.
- ↑ Kalendarium początków kościoła. Parafia św. Barbary w Chorzowie. [dostęp 2013-02-25].
- ↑ Kościół rzymskokatolicki. Kościół rzymskokatolicki pw. św. Barbary, ul. 3 Maja 18. [w:] Chorzów. Portal turysty [on-line]. Miasto Chorzów, 2017-11-27. [dostęp 2019-01-29].
- ↑ Kościół św. Barbary w Chorzowie. Zobacz śląskie.pl. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
