nr rej. A/1564 z dnia 24.03.1989 | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Skierbieszów | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu zamojskiego | |||||||||||||||
50°48′40,0″N 23°22′53,5″E/50,811111 23,381528 |
Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Łaziskach – kościół katolicki w Łaziskach, wzniesiony jako cerkiew prawosławna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okres prawosławny
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew w Łaziskach została wzniesiona w 1910 z funduszu wydzielonego przez władze Imperium Rosyjskiego na budowę nowych świątyń prawosławnych w eparchii chełmsko-warszawskiej, a następnie w eparchiach chełmskiej oraz warszawskiej i nadwiślańskiej, na które została rozdzielona[1]. Została zbudowana jako nowa świątynia na potrzeby erygowanej w 1875 (w miejsce parafii unickiej w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej) parafii prawosławnej, zastępując starszą drewnianą cerkiew. W okresie międzywojennym w dalszym ciągu pełniła funkcję parafialnej świątyni prawosławnej.
Okres katolicki
[edytuj | edytuj kod]Kościół katolicki przejął ją w 1946[2], po wysiedleniu ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego. W 1947 ks. Kazimierz Kustroń dokonał ponownego poświęcenia obiektu i przeszedł on adaptację niezbędną dla sprawowania liturgii katolickiej[2]. W 1952 do świątyni wstawiono ołtarz główny autorstwa Stanisława Dudka, z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej, Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i Jezusa Ukrzyżowanego[2]. Rok później przejęcie świątyni przez katolików zostało usankcjonowane zgodą zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[3].
Ok. 1955 powstała drewniana chrzcielnica. Inne utensylia liturgiczne przeniesiono z kościoła św. Teresy wybudowanego w Łaziskach przed II wojną światową. W 1957, wskutek burzy, zniszczeniu uległ dach kościoła oraz jego wieża. Remont i odbudowa zniszczonych komponentów budowli miały miejsce jeszcze w tym samym roku, sześć lat później pomalowano wnętrze[2].
Dawna cerkiew w Łaziskach jest trójdzielna, z kwadratową nawą i prosto zamkniętym prezbiterium oraz odrębnym dachem nad każdą częścią świątyni[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paulina Cynalewska-Kuczma , Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 142, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580 .
- ↑ a b c d Łaziska
- ↑ Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 132. ISBN 978-83-7629-260-1.