Kościół Przenajświętszego Sakramentu

nr rej. A-1408 z 22.02.2018
kościół parafialny
Kościół mariawicki w Długiej Kościelnej
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Długa Kościelna
Wyznanie	mariawickie
Kościół	Katolicki Mariawitów
parafia	Przenajświętszego Sakramentu w Długiej Kościelnej
Wezwanie	Przenajświętszego Sakramentu
Wspomnienie liturgiczne	26 lipca
Historia Data powołania • dekret wydał 1907 ks. Jan Maria Michał Kowalski Data zakończenia budowy 1907 Data poświęcenia 6 października 1907 Aktualne przeznaczenie świątynia mariawicka (Kościoła Katolickiego Mariawitów) Poprzednie wyznanie Kościół Starokatolicki Mariawitów (do 1935)
Dane świątyni Styl neogotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Halinów Kościół Przenajświętszego Sakramentu
Położenie na mapie Polski Kościół Przenajświętszego Sakramentu
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Przenajświętszego Sakramentu
Położenie na mapie powiatu mińskiego Kościół Przenajświętszego Sakramentu
52°14′17,4″N 21°20′37,2″E/52,238167 21,343667
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Przenajświętszego Sakramentu w Długiej Kościelnej – świątynia mariawicka, siedziba parafii Przenajświętszego Sakramentu w Długiej Kościelnej, położonej w kustodii warszawskiej Kościoła Katolickiego Mariawitów w RP.

Kościół położony jest w pobliżu granicy Długiej Kościelnej z Długą Szlachecką, przy ulicy Jana Kochanowskiego 41. Kościół znajduje się w pobliżu Sulejówka, w gminie Halinów, w powiecie mińskim, w województwie mazowieckim.

Kościół został wybudowany w 1907 w wyniku rozłamu, do którego doszło w łonie parafii rzymskokatolickiej św. Anny w Długiej Kościelnej. Po rozłamie w 1935, większość parafian opowiedziała się za ówczesnym arcybiskupem Janem Marią Michałem Kowalskim. W wyniku tego świątynia i cmentarz przeszły w posiadanie mariawitów felicjanowskich. Obecnie kościół Przenajświętszego Sakramentu w Długiej Kościelnej jest jedyną wolnostojącą świątynią Katolickiego Kościoła Mariawitów, w której odbywają się nabożeństwa (istnieje jeszcze jeden kościół, we wsi Pogorzel, należący niegdyś do tej wspólnoty, który obecnie nie jest użytkowany). Od 2008, z inicjatywy miejscowego kapłana ludowego Zbigniewa Milewskiego, rady parafialnej oraz proboszcza parafii siostry kapłanki Marii Bożenny Chabowskiej (zm. 2024)^[1] dokonano wielu prac remontowych przy tutejszym kościele. Między innymi: wyłożono czerwoną kostką brukową plac przed kościołem, oczyszczono cegłę na świątyni, zasadzono ozdobne drzewka przy kościele, wyłożono nową blachodachówkę, wymieniono ławki i oczyszczono wnętrze kościoła.

Murowana świątynia jest utrzymana w stylu neogotyckim, który jest charakterystyczny dla kościołów mariawickich. Kościół zbudowany został na planie krzyża łacińskiego. Budynek sakralny jest w dobrym stanie, jego przednia ściana zwieńczona jest niewielką wieżyczką, na której zawieszona jest sygnaturka. We frontowej ścianie nad okrągłym godłem mariawityzmu dostrzec można małą rozetę. Po obydwu stronach głównych drzwi znajdują się małe wnęki w ścianie, w których umieszczone są figury świętych: Józefa i Franciszka z Asyżu.

Wnętrze kościoła utrzymane jest w ciepłych, jasnożółtych barwach z malowanymi na biało gzymsami. W kościele można wyróżnić trzy części: chór, prezbiterium oraz nawę. W prezbiterium, w centralnym miejscu, na stopniach, znajduje się jeden ołtarz przeznaczony do odprawiania liturgii w rycie trydenckim. Na antepedium ołtarza znajdują się wyhaftowane litery IHS z krzyżem. Powyżej znajduje się drewniane tabernakulum z Syonem, na którym umieszczone są wizerunki Najsłodszego Serca Jezusowego i Ofiary Najdroższej Mateczki. Przy tabernakulum umieszczono po obu stronach niewielkie aniołki, zwrócone w kierunku Przenajświętszego Sakramentu. Na ścianie ołtarzowej, w centralnym punkcie zawieszony jest dużej wielkości krucyfiks, a po obu jego stronach wizerunki Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Marii Franciszki. We wnękach, znajdujących się na ścianie po obu stronach ołtarza, umieszczono figury Zmartwychwstałego Chrystusa i Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Prezbiterium oddzielone jest od reszty kościoła balustradą, przeznaczoną do przyjmowania Komunii Świętej przez wiernych. Na ścianach nawy kościoła zawieszono Drogę Krzyżową.

• Dzieło Miłosierdzia – Historia Maryawitów: Parafia Cegłów [w:] Maryawita II/24/1908, s.11 (382).