Komin – we wspinaczce jest to pionowa formacja skalna posiadająca formę zagłębienia ograniczonego z trzech stron ścianami skalnymi (dwie ściany po bokach i jedna w głębi). Cechą charakterystyczną tej formacji jest szerokość wystarczająca do pomieszczenia wspinacza w jej wnętrzu. Podstawową techniką wspinaczki w kominie jest zapieraczka lub jej odmiana - rozpieraczka[1].
Formację węższą niż komin nazywa się rysą. Odmianą komina jest studnia krasowa[2].
Należy odróżnić pojęcie komin stosowane we wspinaczce skalnej od pojęcia komin używanego w speleologii. Jest to inna formacja skalna występująca w jaskiniach. Dawniej kominami nazywano również pionowe, lub prawie pionowe pustki w jaskiniach charakteryzujące się długością kilkukrotnie większą od szerokości. We współczesnej speleologii noszą one nazwę studni[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nielinowe techniki pokonywania jaskini [online] [dostęp 2017-07-29] .
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Encyklopedia speleologiczna [online] [dostęp 2019-12-31] .