nr rej. A-967 z 08.02.2010[1] | |
Spichlerz z 1910 roku, będący częścią dawnego kompleksu (2012) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Objazdowa 2 |
Typ budynku | |
Inwestor |
Ludwik Michl |
Pierwszy właściciel |
Ludwik Michl |
Kolejni właściciele |
Fiszler Bankier, PHU „Agred”, WSS Społem |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°15′25,9560″N 21°03′44,0280″E/52,257210 21,062230 |
Kompleks młyński Michla – dawny kompleks produkcyjny znajdujący się przy ul. Objazdowej 2 w warszawskiej dzielnicy Pragi-Północ (Szmulowizna), składający się z młyna parowego, spichrza i portierni. Od roku 2010 obiekt znajduje się w rejestrze zabytków.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nieruchomość była własnością Towarzystwa Akcyjnego „Warszawski Młyn Parowy” należącego do Ludwika Michla. Produkowano tam kaszę jęczmienną i krupę perłową[2].
Przedsiębiorstwo zmieniało właścicieli. Przed I wojną światową głównym akcjonariuszem był Karol Michler, a w okresie międzywojennym żydowski przedsiębiorca Fiszler Bankier[2]. Produkowano m.in. mąkę pszenną i żytnią, otręby, kaszę jęczmienną i jaglaną oraz płatki owsiane[2]. Do młyna prowadziła bocznica kolejowa z pobliskiego Dworca Wschodniego[2].
W czasie II wojny światowej w wyniku ostrzału artyleryjskiego spłonęła najwyższa kondygnacja spichlerza.
Do lat 80. XX wieku z obiektów dawnego przedsiębiorstwa Ludwika Michla korzystało Stołeczne Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „Agred”, po nim zaś WSS Społem, które opuściło nieruchomość w latach 90. XX wieku[3].
W ostatnich latach w niezabezpieczonych w budynkach koczowali bezdomni, a także teren systematycznie był rozkradany przez złomiarzy. W 2006 doszło do pożaru, z którego zachował się jedynie budynek spichlerza i młyna[4].
Kompleks jest unikatem w skali Warszawy, będąc jednym z ostatnich zachowanych obiektów przemysłowych z przełomu XIX i XX wieku, reliktem architektury przemysłu spożywczego.
Zabytek
[edytuj | edytuj kod]W 2010 spichlerz został wpisany do rejestru zabytków[1].
Przez teren dawnego kompleksu przemysłowego Michla według planów władz miasta miała przebiegać Trasa Świętokrzyska i część obwodnicy Śródmieścia. Staraniem mieszkańców Szmulek i Michałowa zjednoczonych wokół Praskiego Stowarzyszenia Mieszkańców „Michałów” i Fundacji Hereditas, którzy interweniowali u konserwatora zabytków, teren spichrza wraz z otoczeniem został wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków. Wpisu dokonała 9 lutego 2010 r. Barbara Jezierska - Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.[3] pod nr A-967.
Po wpisaniu budynku spichlerza do rejestru zabytków został on prowizorycznie zabezpieczony poprzez zamurowanie okien, umieszczenie tablic informacyjnych o zagrożeniu budowlanym i ogrodzenie terenu.
Projekt rewitalizacyjny
[edytuj | edytuj kod]W 2008 roku architekt Karol Langie wspólnie z Praskim Stowarzyszeniem Mieszkańców „Michałów” proponowali projekt ośrodka kulturalno-sportowego obejmującego także teren dawnego przedsiębiorstwa Ludwika Michla, zakładający rewitalizację spichrza oraz młyna i przekształcenie ich w lokalne centrum kultury. W planowanej sali wielofunkcyjnej miały by się odbywać odczyty, koncerty i spektakle. Zakładano także powstanie mediateki, przedszkola, sali do gier towarzyskich oraz studia muzycznego. W sąsiedztwie znajdować by się miały: klub, kawiarnia, amfiteatr oraz plac zabaw dla młodzieży (parkour, skatepark, minilunapark)[4].
Plan pozostał jedynie w sferze projektu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) - stan na 31 marca 2024 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 17. [dostęp 2024-07-19].
- ↑ a b c d Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 71. ISBN 83-906889-2-1.
- ↑ a b Artykuł pt. "100-letni spichlerz uratowany przed zburzeniem" w serwisie MMWarszawa.pl (opublikowano 20.02.2010)
- ↑ a b Artykuł Emila Rosochackiego pt. "Spichlerz ożywi Szmulki" w serwisie Polska.Times.pl (opublikowany 23.12.2008)