| gmina wiejska | |
| 1934–1939[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia (1934) |
81,13 km² |
| Populacja (1931) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
92,5 os./km² |
Koniuszki Siemianowskie – dawna gmina wiejska w powiecie rudeckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy były Koniuszki Siemianowskie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Chłopczyce, Czernichów, Dołobów, Koniuszki Siemianowskie, Michalewice, Nowosiółki Gościnne, Wistowice i Zagórze[3].
Przed 1939 wójtem gminy był Maciej Bundzylak[4].
Zniesiona wraz z atakiem ZSRR na Polskę w 1939 roku. Pod okupacją niemiecką (1941–1944) gminy nie reaktywowano, a jej obszar wszedł w skład gminy Kupnowice Nowe (Czernichów, Koniuszki Siemianowskie i Zagórze) oraz nowo utworzonej gminy Rudki (Chłopczyce, Dołobów, Michalewice, Nowosiółki Gościnne i Wistowice)[5].
Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 551
- ↑ Poświęcenie Domu Ludowego w Zagórzu obok Rudek. „Wschód”. Nr 88, s. 2, 3, 30 czerwca 1938.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
