 Konrad Olchowicz, ok. 1938 | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 lipca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 marca 1978 |
| Senator V kadencji (II RP) | |
| Okres |
od 1938 |
| Odznaczenia | |
   
| |
Konrad Olchowicz ps. liter.: K. Leliwa, Radwicz, krypt. K-d (ur. 14 albo 15 lipca 1894 w Warszawie, zm. 27 marca 1978 w Krakowie) – polski publicysta, dziennikarz, literat, przedsiębiorca prasowy, redaktor naczelny i współwydawca Kurjera Warszawskiego; prezes Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie, polityk, senator V kadencji w II Rzeczypospolitej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Krakowie i Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1914 roku pracował w Kurjerze Warszawskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej ochotniczo zgłosił się do Wojska Polskiego. W latach 1924–1939 pełnił funkcję redaktora naczelnego i współwydawcy Kurjera. Pracował w warszawskim syndykacie dziennikarzy, był Prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie i członkiem zarządu Zrzeszenia Pisarzy Katolickich przy Akcji Katolickiej. W latach 1930–1933 zaangażował się w akcję obrony więźniów brzeskich, po 1936 roku był zbliżony do Frontu Morges[1][2].
W 1938 roku został senatorem V kadencji (1938–1939) z listy prezydenckiej[1]. Pracował w trzech komisjach: administracyjno-samorządowej, społecznej i wojskowej.
Na początku II wojny światowej przebywał w Warszawie. 10 września był we Lwowie. Od września 1939 roku był poszukiwany niemieckim listem gończym. Działał w podziemiu jako wiceprezes konspiracyjnego Towarzystwa Patriotycznego w Warszawie[2].
W lutym 1945 osiadł w Krakowie. Pracował jako redaktor w krakowskim oddziale Państwowego Wydawnictwa Naukowego. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera U-2-4)[3].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Opublikował liczne utwory sceniczne i literackie oraz wspomnienia, w tym m.in.:
- Na wyspie Quiproquo (1916)
- Awantura paszportowa (1916/1917)
- Ćwierć wieku z „Kurierem Warszawskim”: 1914–1939 (1974)
oraz artykuły polityczno-społeczne i felietony literackie w „Kurjerze Warszawskim” i „Sfinksie”[1].
Odznaczenia i tytuły honorowe
[edytuj | edytuj kod]- Komandoria Orderu św. Sawy (Jugosławia)
- Komandoria Orderu Korony Rumunii
- Krzyż Oficerski Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Kawalerski Legii Honorowej[4]
- tajny szambelan papieski (1933)[5][1]
(wszystkie odznaczenia przed II wojną światową)
Życie rodzinne
[edytuj | edytuj kod]Konrad Olchowicz był synem Konrada (1858–1924, dziennikarza i przemysłowca, od 1906 roku redaktora naczelnego „Kuryera Warszawskiego”[6]) i Heleny z domu Szymanowskiej (1868–1946, córki Wacława Szymanowskiego, redaktora i współwydawcy „Kurjera Warszawskiego”).
Miał troje rodzeństwa: siostrę Marię (ur. 1892) oraz braci: Wacława (1895–1946, ekonomistę, dziennikarza, wicedyrektora administracyjnego „Kurjera Warszawskiego”) i Aleksandra (1898–1954)[7].
Ożenił się z Aldoną Wolską[1].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera U-2-3/4)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Konrad Olchowicz. [dostęp 2014-05-16].
- ↑ a b c Konrad Olchowicz w Witrynie Edukacyjnej Kancelarii Senatu. [dostęp 2014-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KONRAD OLCHOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
- ↑ Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 534.
- ↑ Odznaczenia papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 21, nr 187 z 9 lipca 1933.
- ↑ Nowy redaktor „Kuryera Warszawskiego”. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 18, 27 stycznia 1906.
- ↑ Profil Konrada Olchowicza na stronie Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 2014-05-16].
