Konstancja Bednarzewska

Konstancja Bednarzewska, 1928
Imię i nazwisko	Konstancja Raykowska
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1866 Warszawa
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1940 Kraków
Zawód	Aktorka
Współmałżonek	Seweryn Bednarzewski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Konstancja Bednarzewska z Raykowskich (ur. 10 kwietnia 1866 w Warszawie, zm. 11 stycznia 1940 w Krakowie) − polska aktorka teatralna i filmowa.

Była córką Piotra Raykowskiego i Magdaleny z Pawłow­skich. Debiutowała rolą Heleny w przedstawieniu Pan Jowialski w zespole K. Kamińskiego w Petersburgu 27 września 1892. Jeszcze przed debiutem poślubiła Seweryna Bednarzewskiego, lecz małżeństwo bardzo szybko się rozpadło. W sezonach 1893/1894 pracowała w Teatrze Miejskim w Krakowie. Następnie przeniosła się do Lwowa, gdzie pozostała do roku 1906.

Na początku XX wieku była związana z dyrektorem teatralnym Tadeuszem Pawlikowskim, z którym miała uciec ze Lwowa^[1]. W 1909 informowano w prasie, że podczas podroży z 20-stokilkuletnim aktorem Hubertem Brzozowskim została przez niego zamordowana w Monte Carlo, co ostatecznie okazało się mistyfikacją^[1].

Grała również na deskach Warszawskich Teatrów Rządowych (1906−1908), w poznańskich teatrach (1910−1911) oraz znów we Lwowie (1911−1913). W 1913 roku przeniosła się na stałe do Krakowa i odtąd, aż do opuszczenia sceny w 1930 grała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Największe artystyczne sukcesy odnosiła grając m.in.: Dianę w Fantazym, Laurę w Kordianie, Salomeę w Śnie srebrnym Salomei, Elżbietę w Don Carlosie, Ofelię w Hamlecie. Zasłużona członkini ZASPu.

Została pochowana na krakowskim cmentarzu Rakowickim (kwatera IX-płn-25)^[2].

• 1927: Mogiła nieznanego żołnierza jako Matka Łazowskiego

• Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)^[3].

• Konstancja Bednarzewska w bazie IMDb (ang.)
• Konstancja Bednarzewska w bazie Filmweb
• Konstancja Bednarzewska w bazie filmpolski.pl
• Konstancja Bednarzewska na zdjęciach w bibliotece Polona