1801–1807 | |||||
| |||||
Stolica | |||||
---|---|---|---|---|---|
Data powstania | |||||
Data likwidacji | |||||
Władca | |||||
Powierzchnia |
22 550 km² | ||||
Populacja (1801) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
48,6 os./km² | ||||
Waluta |
Funt Toskański | ||||
Język urzędowy | |||||
Położenie na mapie świata | |||||
42,227871°N 11,838912°E/42,227871 11,838912 |
Królestwo Etrurii (wł. Regno di Etruria) – historyczne państwo we Włoszech, utworzone w 1801 przez Napoleona Bonapartego (I konsula Francji) w miejsce Wielkiego Księstwa Toskanii oraz Księstwa Parmy, przy znacznym okrojeniu tego ostatniego. Spośród innych państw satelickich Francji tego okresu, wyróżniał je ustrój - po fazie tworzenia "siostrzanych republik", np. Helweckiej, Liguryjskiej czy Rzymskiej, Królestwo Etrurii było pierwszym państwem o ustroju monarchicznym i znakiem rosnących monarchistycznych tendencji Napoleona.
Państwo oddano we władanie dynastii Burbonów parmeńskich, Królem Etrurii został Ludwik Burbon, syn wcześniejszego Wielkiego Księcia Parmy, a po jego rychłej śmierci w 1803 r. - jego czteroletni podówczas syn, Karol Ludwik, w którego imieniu, jako regentka, rządziła matka, Maria Ludwika.
W 1807 zostało włączone do Cesarstwa decyzją Napoleona Bonapartego. Pozorną przyczyną aneksji miało być nieprzestrzeganie zasad blokady kontynentalnej.
Królowie Etrurii
[edytuj | edytuj kod]- Ludwik I Burbon 1801-1803
- Karol Ludwik Burbon 1803-1807