Spis treści
Krystyna Janda
Krystyna Janda | |
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1952 |
---|---|
Zawód | |
Współmałżonek |
Andrzej Seweryn |
Lata aktywności |
od 1973 |
Zespół artystyczny | |
Teatr „Polonia” w Warszawie | |
Odznaczenia | |
| |
Strona internetowa |
Krystyna Jolanta Janda (ur. 18 grudnia 1952[a][1] w Starachowicach) – polska aktorka filmowa i teatralna, reżyserka, prozaiczka, felietonistka i piosenkarka. Współzałożycielka i prezeska Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury, dyrektorka artystyczna teatrów: Polonia i Och-Teatru w Warszawie.
Karierę rozpoczęła w trakcie studiów, występując w serialach telewizyjnych. Jej debiutem kinowym była główna rola reżyserki Agnieszki w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976), która zapewniła jej popularność w kraju. Od tamtej pory wystąpiła w siedmiu wielokrotnie nagradzanych fabularnych i dokumentalnych filmach tego reżysera. Pozycję w branży aktorskiej wzmocniła występem w filmach. Granica (1977) Jana Rybkowskiego, Golem (1979) Piotra Szulkina, Kochankowie mojej mamy (1985) Radosława Piwowarskiego, Dekalog II (1988) Krzysztofa Kieślowskiego, Stan posiadania (1988) i Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową Krzysztofa Zanussiego (2000) oraz miniserialu Modrzejewska (1989). Międzynarodowe uznanie przyniosła jej rola Antoniny Dziwisz w filmie Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie (1982). Zagrała również w kilku filmach produkcji niemieckiej, francuskiej i węgierskiej, m.in. w nagrodzonym Oscarem filmie Mefisto (1981). Zagrała około 50 ról w filmach fabularnych. Wyreżyserowała film Pestka (1995) na podstawie prozy Anki Kowalskiej.
Była etatową aktorką w Teatrze Ateneum w Warszawie (1975–1987) i Teatrze Powszechnym w Warszawie (1987–2005). Zagrała około 60 ról teatralnych, od antyku przez Szekspira do współczesnego repertuaru teatralnego polskiego i światowego, w tym wiele monodramów, a także około 45 ról od klasycznych do współczesnych w Teatrze Telewizji. Wyreżyserowała liczne spektakle sceniczne i spektakle telewizyjne.
Brała udział w kilku projektach muzycznych. Nagrała pięć albumów studyjnych, m.in. W malinowym chruśniaku (1984) w duecie z Markiem Grechutą. Napisała pięć książek. Przyjaźniła się z Agnieszką Osiecką, a owocem tej relacji jest m.in. grany przez nią monodram Biała bluzka (2010)[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się i wychowała w Starachowicach. Jest córką Zdzisławy z d. Janickiej (zm. 2019) i Ryszarda Jandy, inżyniera pochodzenia czeskiego[3]. Gdy miała półtora roku, zamieszkała z dziadkami, ponieważ ojca przeniesiono służbowo do Ursusa[4]. Skończywszy siedem lat, zamieszkała z rodzicami[5]. W dzieciństwie uczęszczała do szkoły muzycznej[6].
Jest absolwentką warszawskiego Państwowego Liceum Plastycznego, uczyła się również w studium baletowym[7]. W 1975 ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie[8].
Na szklanym ekranie po raz pierwszy pojawiła się jakk dziewczyna tańcząca na chłopskim weselu w serialu Czarne chmury (1973). Jako aktorka teatralna zadebiutowała rolą Maszy Kułyginy w dramacie Trzy siostry Antona Czechowa (reż. Aleksander Bardini wystawianym w Teatrze Telewizji w 1974[9]. W tym samym roku zagrała rolę Manekina 34 w ulicznej grotesce scenicznej Bal manekinów Brunona Jasieńskiego w reżyserii Janusza Warmińskiego[9]. W 1976 zagrała Doriana Graya w Portrecie Doriana Graya Oscara Wilde’a w adaptacji Johna Osborne’a i reżyserii Andrzeja Łapickiego w Teatrze Małym w Warszawie[9]. W latach 1976–1987 była aktorką Teatru Ateneum w Warszawie.
Przełomem w jej karierze aktorskiej była rola Agnieszki w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976)[10][11]. Grywa najczęściej postacie kobiet silnych i zdecydowanych o bogatym życiu wewnętrznym, do najbardziej znanych należą jej role w filmach: Człowiek z żelaza, Przesłuchanie i Kochankowie mojej mamy.
Na estradzie zadebiutowała w 1977 występem z piosenką „Guma do żucia” autorstwa Marka Grechuta, za której wykonanie otrzymała nagrodę na 15. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[9][12].
Wyreżyserowała film fabularny Pestka według kultowej powieści Anki Kowalskiej.
Za rolę w Przesłuchaniu otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na 43. MFF w Cannes. Za rolę w filmie Zwolnieni z życia Waldemara Krzystka dostała Srebrną Muszlę na MFF w San Sebastián. Za rolę w filmie niemiecko-francuskim Laputa knerii Helmy Sanders-Brahms została nagrodzona na MFF w Montrealu.
Pisze felietony m.in. do magazynu „Poradnik Domowy”[13], a wcześniej także do miesięczników „Pani” i „Uroda”[14]. Prowadzi blog[15].
Wielokrotnie nagradzana jako najpopularniejsza i najbardziej ceniona aktorka w Polsce. W 1998 w ankiecie „Koniec wieku” przeprowadzonej przez tygodnik „Polityka” została wybrana do grona najwybitniejszych aktorów XX wieku[16]. W maju 2006 otrzymała nagrodę Medaille Charlemagne pour des Medias Européens (Medal Karola Wielkiego Europejska nagroda mediów) za wybitny dorobek aktorski, zaangażowanie w europejskie porozumienie między Wschodem i Zachodem oraz walkę o równouprawnienie kobiet. W tym samym roku za rolę Tonki Babić w spektaklu Ucho, gardło, nóż (w jej własnej reżyserii) została nagrodzona prestiżowym Feliksem Warszawskim.
W 2000 odbyła jedną z największych tras teatralnych w historii polskiego teatru ze spektaklem Sto twarzy Krystyny Jandy – w ciągu dwóch miesięcy zagrała 48 spektakli w ośmiu polskich miastach.
W 2005 stworzyła – pierwszy w Polsce całkiem prywatny[12] – Teatr Polonia w Warszawie[17], który prowadzi z ramienia Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury[18]. 16 stycznia 2010 otworzyła Och-Teatr w Warszawie[19].
Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji Okularnicy[20].
We wrześniu 2015 na rynku pojawiły się kosmetyki sygnowane jej nazwiskiem[21][22]. Pojawiała się w kampaniach reklamowych marek: Art & Diamonds Soraya, Eurobanku, Telekomunikacji Polskiej SA czy Lipton[23].
30 grudnia 2020, po tym, jak poinformowała w mediach społecznościowych, że zaszczepiła się poza kolejnością przeciw COVID-19 na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, stała się centralną postacią tzw. afery szczepionkowej[24][25][26]. W 2022 wzięła udział w europejskim filmie animowanym na rzecz zdrowia publicznego i budowania pierwszego aliansu przeciw depresji w Polsce[27][28].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W latach 1974–1979 była żoną aktora Andrzeja Seweryna, z którym ma córkę, Marię. W 1981 poślubiła Edwarda Kłosińskiego (zm. 5 stycznia 2008), z którym ma dwóch synów, Adama i Jędrzeja[29][30]. Mieszka w podwarszawskim Milanówku[31].
Dorobek artystyczny
[edytuj | edytuj kod]Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Człowiek z marmuru (1976)
- Pani Bovary to ja (1977)
- Na srebrnym globie (1977)
- Granica (1977)
- Rodzina Połanieckich (1978)
- Bez znieczulenia (1978)
- Bestia (1978)
- Golem (1979)
- Dyrygent (1979)
- Doktor Murek (1979)
- W biały dzień (1980)
- Wojna światów – następne stulecie (1981)
- Mefisto (1981)
- Człowiek z żelaza (1981)
- Przesłuchanie (1982)
- O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji (1983)
- Kochankowie mojej mamy (1985)
- W zawieszeniu (1986)
- Laputa (1986)
- Dekalog II (1988)
- Stan posiadania (1988)
- Modrzejewska (1989)
- Kuchnia polska (1991)
- Zwolnieni z życia (1992)
- Tato (1995)
- Pestka (1995)
- Matka swojej matki (1996)
- Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową (2000)
- Weiser (2000)
- Żółty szalik (2000)
- Przedwiośnie (2001)
- Męskie-żeńskie (2003)
- Wróżby kumaka (2005)
- Parę osób, mały czas (2006)
- Ryś (2007)
- Tatarak (2009)
- Rewers (2009)
- Sponsoring (2011)
- Bez tajemnic (2011–2012)
- Pani z przedszkola (2014)
- Panie Dulskie (2015)
- Słodki koniec dnia (2019)
- Królestwo kobiet (2020)
- Jak pokochałam gangstera (2022)
Spektakle (jako aktorka - wybór)
[edytuj | edytuj kod]- Trzy siostry (1974) – autor Anton Czechow, reż. Aleksander Bardini, rola: Masza, Teatr Telewizji[32]
- Śluby panieńskie (1976) – autor Aleksander Fredro, reż. Jan Świderski, rola: Aniela, Teatr Ateneum
- Mewa (1977) – autor Anton Czechow, reż. Janusz Warmiński, rola: Nina Zarieczna, Teatr Ateneum
- Biała bluzka (1987) – prapremiera utworu, autorka: Agnieszka Osiecka, reż. Magda Umer, rola: Elżbieta, Teatr Powszechny w Warszawie
- Shirley Valentine (1990) – autor Willy Russell, reż. Maciej Wojtyszko, rola: Shirley Valentine, Teatr Powszechny w Warszawie, obecnie wciąż grane w Teatrze Polonia.
- Na szkle malowane (1993) – autor Ernest Bryll, muz. Katarzyna Gärtner, reż. Krystyna Janda, rola: Anioł, Teatr Powszechny w Warszawie
- Kobieta zawiedziona (1994) – autorka Simone de Beauvoir, reż. Magda Umer, rola: Monika, Teatr Powszechny w Warszawie
- Maria Callas (1997) – autor Terrence McNally, reż. Andrzej Domalik, rola: Maria Callas, Teatr Powszechny w Warszawie
- Mała Steinberg (2001) – autor Lee Hall, reż. Krystyna Janda, rola: Mała Steinberg, Teatr Powszechny w Warszawie.
- Kto się boi Virginii Woolf? (2002) – autor Edward Albee, reż. Władysław Pasikowski, rola: Martha, Teatr Powszechny w Warszawie.
- Kopciuszek (2005) – autor: Jan Brzechwa, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia.
- Ucho, gardło, nóż (2005) – autorka: Vedrana Rudan, reż. Krystyna Janda, rola: Tonka Babić, Teatr Polonia[33].
- Boska! (2007) – autor: Peter Quilter, reż. Andrzej Domalik, rola: Florence Foster Jenkins – najgorsza śpiewaczka świata, Teatr Polonia.[34]
- Dancing (2008) – autorka: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Teatr Polonia.[35]
- Pan Jowialski (2010) – autor Aleksander Fredro, reż. Anna Polony i Józef Opalski, rola: szambelanowa, Teatr Polonia.[36]
- Biała bluzka (2010) – wznowienie tytułu z 1987 r., autorka: Agnieszka Osiecka, reż. i adaptacja: Magda Umer, Och-teatr[2].
- Weekend z R. (2010) – autor Ronald Harwood, reż. Krystyna Janda, rola: Clarice, Och-teatr.[37]
- Danuta W. (2012) – reż. Janusz Zaorski, rola: Danuta Wałęsa, Teatr Polonia.[38]
- Zmierzch długiego dnia (2012) – autor: Eugene O’Neill, reż. Krystyna Janda, rola: Mary, Teatr Polonia.[39]
- Pamiętnik z Powstania Warszawskiego (2014) – autor Miron Białoszewski, adaptacja, reżyseria, wykonanie: Krystyna Janda, miejsce wystawienia: Sala pod Liberatorem w Muzeum Powstania Warszawskiego.
- Maria Callas. Master class (2015) – wznowienie kultowego monodramu z 1997 roku z Teatru Powszechnego - autor autor: Terrence McNally, rola: Maria Callas, reż. Andrzej Domalik, Och-teatr.[40]
- Matki i synowie (2016) – autor: Terrence McNally, reż. Krystyna Janda, rola: Katherine Gerard, Teatr Polonia.[41]
- Pomoc domowa (2017) – autor: Marc Camoletti, reż. Krystyna Janda, rola: służąca, Och-teatr.[42]
- Zapiski z wygnania (2018) – autorka: Sabina Baral, Janda opowiada historię S. Baral z marca 1968 roku, reż. i adaptacja Magda Umer, Teatr Polonia.[43]
- Lily (2020) – autor: Jack Popplewell, reż. Krystyna Janda, rola: Lily Piper, Och-teatr.[44]
- Aleja zasłużonych (2020) – autor: Jarosław Mikołajewski, reż. i adaptacja: Krystyna Janda, rola: Ona (poetka), Teatr Polonia.[45]
- My way (2022) – tekst, koncepcja, reżyseria i wykonanie: Krystyna Janda, wieczór przygotowany przez Krystynę Jandę z okazji jej 70. urodzin, rola: ona sama, Teatr Polonia.[46]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Janda: Gwiazdy mają czerwone pazury. Warszawa: W.A.B., 1998. ISBN 83-87021-39-3.
- Krystyna Janda: Moja droga B. Warszawa: W.A.B., 2000. ISBN 83-88221-41-8.
- Krystyna Janda: Różowe tabletki na uspokojenie. Warszawa: Świat Książki, 2003. ISBN 83-7311-879-9.
- Krystyna Janda: WWW.MAŁPA.PL. Warszawa: W.A.B., 2004. ISBN 83-89291-89-4.
- Krystyna Janda: WWW.MAŁPA2.PL. Warszawa: W.A.B., 2005. ISBN 83-7414-079-8.
- Krystyna Janda: Moje rozmowy z dziećmi. Warszawa: Krystyna Janda, 2008. ISBN 978-83-927777-0-0.
- Krystyna Janda: Pani zyskuje przy bliższym poznaniu / Krystyna Janda w rozmowie z Katarzyną Montogomery. Warszawa: Prószyński Media, 2016. ISBN 978-83-8069-352-4.
- Krystyna Janda: Dziennik 2000–2002. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8097-124-0.
- Krystyna Janda: Dziennik 2003–2004. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8097-237-7.
- Krystyna Janda: Dziennik 2005−2006. Warszawa: Prószyński Media, 2018. ISBN 978-83-8123-251-7.
- Krystyna Janda: Dziennik 2007−2010. Warszawa: Prószyński Media, 2019. ISBN 978-83-8123-875-5.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1989 – Złoty Krzyż Zasługi,
- 1991 – Order Sztuki i Literatury III klasy (Francja),
- 1997 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- 2002 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług dla rozwoju Telewizji Polskiej[47],
- 2005 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[48],
- 2010 – Order Sztuki i Literatury II klasy (Francja)[49],
- 2011 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej[50][51].
- Inne nagrody i wyróżnienia
- Medal im. Vittoria de Siki (1990)
- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego za najlepszy debiut (1978)
- Srebrny Asteroid za rolę w filmie Piotra Szulkina Golem, na 19. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Fantastycznych w Trieście - najlepsza rola kobieca na festiwalu (1981)
- MFF w Montrealu - nagroda za rolę kobiecą (1986)
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za rolę tytułową w „Medei” Eurypidesa w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1988)
- Nagroda Fundacji Kultury Polskiej za film Przesłuchanie (1989)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki (1990)
- Najlepsza główna rola kobieca na FPFF Gdynia za film Przesłuchanie (1990)
- Nagroda dla najlepszej aktorki na 43. MFF w Cannes (rola w filmie Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie) (1990)
- Nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej za najlepszą rolę kobiecą (1990)
- Nagroda dla najlepszej aktorki festiwalu na 1. Belgradzkim Festiwalu Filmów Śródziemnomorskich za rolę w filmie Ryszarda Bugajskiego Przesłuchanie (1991)
- Srebrna Muszla na MFF w San Sebastián za rolę w filmie Waldemara Krzystka Zwolnieni z życia (1992)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki (1993)
- Nagroda za debiut reżyserski na XX Festiwalu Filmowym w Gdyni za reżyserię filmu Pestka (1995)
- Super Złota Kaczka dla najlepszej aktorki w historii polskiego kina (1996)
- Nagroda Publiczności Telekamera dla najpopularniejszej aktorki (1998)
- SuperWiktor za całokształt twórczości (1998)
- Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową (2001)
- Nagroda Główna Złote Lwy za najlepszą główną rolę kobiecą na FPFF Gdynia za Parę osób, mały czas (2005)
- Medal Karola Wielkiego za wybitny dorobek aktorski oraz postawę proeuropejską. Jest pierwszą kobietą uhonorowaną tym medalem (2006)
- Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Wróżby kumaka (2006)
- Złota Kaczka dla najlepszej aktorki pięćdziesięciolecia (2007)
- nagroda Hiacynt „za konsekwentne wspieranie idei tolerancji w swej działalności teatralnej, filmowej i internetowej” (2007)[52]
- Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2007)[53]
- Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Parę osób, mały czas (2008)
- Nagroda "Zacnego Uczynku" (2009)[54]
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2011) w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej[55]
- Perła Honorowa Polskiej Gospodarki w kategorii kultura (2011)[56]
- Laureatka Nagrody Specjalnej Zarządu Konfederacji Lewiatan, przyznawanej osobom wybitnie zasłużonym na polu kultury, polityki, nauki, życia publicznego i gospodarki (2011)[57]
- Laureatka Złotego artKciuka w 2012 roku, przyznanego na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie, za wyjątkową osobowość twórczą oraz za stworzenie dwóch teatrów: Teatru „Polonia”, Och-Teatru[58].
- Laureatka plebiscytu TVN i Gazety Wyborczej „Ludzie Wolności” w kategorii „Kultura” (2014)
- Nagroda Gustaw za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego (2017)[59]
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za wybitne osiągnięcia artystyczne, w tym w szczególności w sztuce monodramu (2018)[60]
- Nagroda za najlepszą rolę kobiecą na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia za rolę w monodramie Zapiski z wygnania (2018)[61]
- Nagroda dla najlepszej aktorki na Sundance Film Festival za rolę w filmie Słodki koniec dnia (2019)[62]
- Miejsce na liście najcenniejszych osobowości show-biznesu w Polsce według Forbesa
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego 1978: za błyskotliwy debiut w filmie fabularnym i Teatrze Telewizji
- Nagroda na FPFF w Gdyni
- Nagroda na MFF w Cannes Najlepsza aktorka: 1990 Przesłuchanie
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 2018: za wybitne osiągnięcia artystyczne, w tym w szczególności w sztuce monodramu
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W rzeczywistości już po północy w dniu 19 grudnia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dziennik – wpis na 30 maja 2012 [online], krystynajanda.pl, 30 maja 2012 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10] .
- ↑ a b BIAŁA BLUZKA - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], ochteatr.com.pl [dostęp 2022-03-13] .
- ↑ Powroty do rodzinnego gniazda. Interia.pl. [dostęp 2019-04-15].
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 14.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 17.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 18.
- ↑ Janicka i Janda 2004 ↓, s. 21.
- ↑ Krystyna Janda: Kwarantanna remanenty. instagram.com, 2020-04-07. [dostęp 2020-04-07]. (pol.).
- ↑ a b c d Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 239. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Tomasz Raczek: Karuzela z idolami. Michałów – Grabina: Instytut Wydawniczy Latarnik, 2006, s. 125. ISBN 978-83-60000-15-1.
- ↑ Jacek Szczerba: Wykuwanie „Człowieka z marmuru”. Rozmowa z Krystyną Jandą. wyborcza.pl, 2016-08-22. [dostęp 2016-08-26].
- ↑ a b Tomasz Raczek: Karuzela z idolami. Michałów – Grabina: Instytut Wydawniczy Latarnik, 2006, s. 126. ISBN 978-83-60000-15-1.
- ↑ „Felietony Krystyny Jandy”. kobieta.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-26)]., kobieta.gazeta.pl/poradnik-domowy.
- ↑ K. Janda, Różowe tabletki na uspokojenie, wyd. WAB, Warszawa 2003, s. 4.
- ↑ „Dziennik” – blog Krystyny Jandy.
- ↑ Ankieta „Polityki”. krystynajanda.pl, 17 sierpnia 1998. [dostęp 2019-07-15].
- ↑ Teatr „Polonia”.
- ↑ Fundacja Krystyny Jandy na rzecz Kultury.
- ↑ Historia fundacji. ochteatr.com.pl. [dostęp 2016-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-24)].
- ↑ http://www.krs-online.com.pl/fundacja-okularnicy-imienia-agnieszki-krs-85688.html.
- ↑ Krystyna Janda wchodzi na rynek kosmetyków. [dostęp 2015-08-31].
- ↑ Janda. janda.pl. [dostęp 2015-08-31].
- ↑ Janda, Mann i Lipnicka w kampanii 'Lipton. Łyk inspiracji'. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2016-10-23].
- ↑ Afera szczepionkowa: wszystkie wersje wydarzeń wg Krystyny Jandy [online], fakt.pl, 5 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-10] .
- ↑ Szczepienia gwiazd. Ujawniono treść e-maila, którego miała rozsyłać fundacja Krystyny Jandy [online], Bankier.pl, 3 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-10] .
- ↑ Krystyna Janda przeprasza rektora WUM. "Wprowadziłam w błąd opinię publiczną" [online], wiadomosci.onet.pl, 5 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-10] .
- ↑ Instytut Teatralny, Warszawa. Krystyna Janda w europejskim filmie animowanym zachęca do zrobienia sobie testu na depresję | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2022-08-15] (pol.).
- ↑ Warszawa: Alians Przeciw Depresji [online], aliansprzeciwdepresji.org [dostęp 2022-08-15] (pol.).
- ↑ JL: Krystyna Janda i Andrzej Seweryn: O ich rozstaniu zdecydowała gosposia. film.interia.pl, 2016-09-16. [dostęp 2020-08-22]. (pol.).
- ↑ Beata Rowicka: Zrób to sama, nie umiesz? Rozmowa z Krystyną Jandą. newsweek.pl, 2011-09-28. [dostęp 2020-08-22]. (pol.).
- ↑ Milanówek czyta – Spotkanie z Krystyną Jandą [online], obiektywna.pl, 14 października 2016 [dostęp 2022-11-30] (pol.).
- ↑ Trzy siostry, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2022-03-13] .
- ↑ UCHO, GARDŁO, NÓŻ - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-17] .
- ↑ BOSKA! - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ DANCING - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ PAN JOWIALSKI - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ WEEKEND Z R. - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], ochteatr.com.pl [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ DANUTA W. - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ ZMIERZCH DŁUGIEGO DNIA - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-21] .
- ↑ MARIA CALLAS. MASTER CLASS - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], ochteatr.com.pl [dostęp 2022-04-05] .
- ↑ MATKI I SYNOWIE - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-13] .
- ↑ POMOC DOMOWA - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], ochteatr.com.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ ZAPISKI Z WYGNANIA - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-13] .
- ↑ LILY - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], ochteatr.com.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ ALEJA ZASŁUŻONYCH - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-03-13] .
- ↑ MY WAY - monolog Krystyny Jandy - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-11-30] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 81).
- ↑ Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 2005-09-10. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ 14 lat temu aktorki Krystyna Janda i Maja Komorowska zostały odznaczone francuskim Orderem Sztuki i Literatury. ifrancja.fr, 22 listopada 2024. [dostęp 2024-11-25].
- ↑ Prezydent odznaczył ludzi kultury. prezydent.pl, 17 stycznia 2011. [dostęp 2011-03-03].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 stycznia 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2011 r. nr 32, poz. 384).
- ↑ Hiacynt – Nagroda Fundacji Równości. krystynajanda.pl, 2007-05-19. [dostęp 2021-02-13].
- ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”. gdansk.pl. [dostęp 2015-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)]. (pol.).
- ↑ Działalność Fundacji [online], zacnyuczynek.pl [dostęp 2019-09-24] .
- ↑ Nagrody m. st. Warszawy przyznane w 2011 roku. Urząd m. st. Warszawy, 16 czerwca 2011. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lipca 2018)]. (pol.).
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji: Polish Market [online], polishmarket.com.pl [dostęp 2015-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] .
- ↑ Zdrojewski, Smolar i Janda nagrodzeni przez Lewiatana, „WPROST.pl”, 18 maja 2011 [dostęp 2017-07-25] (pol.).
- ↑ Złoty artKciuk [online], miastogwiazd.pl [dostęp 2017-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-01] (pol.).
- ↑ Krystyna Janda Laureatką Nagrody Gustaw. zasp.pl. [dostęp 2020-03-25].
- ↑ Warszawa. Krystyna Janda z Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego [online], e-teatr.pl [dostęp 2018-06-02] .
- ↑ Janda, Umer, Korzeniak i Kleczewska wygrały Boską Komedię. rp.pl, 16 grudnia 2018. [dostęp 2021-01-06].
- ↑ Krystyna Janda z nagrodą aktorską festiwalu Sundance. tvn24.pl, 3 lutego 2019. [dostęp 2021-01-06].
- ↑ a b https://web.archive.org/web/20150319085749/http://www.forbes.pl/rankingi/100-najcenniejszych-gwiazd-polskiego-show-biznesu-2010,5627,1 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu 2010.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Tadeusz Kijowski: Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004. Cz. 3: Teatr to miejsce spotkania. T. Paradoks o Ogródkach. Wydawnictwo AnTraKt, 2010. ISBN 978-83-923292-8-2.
- Bożena Janicka, Krystyna Janda: Gwiazdy mają czerwone pazury. W.A.B., 2004, s. 14. ISBN 83-87021-39-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Krystyna Janda w bazie IMDb (ang.)
- Krystyna Janda w bazie Filmweb
- Krystyna Janda w bazie filmpolski.pl
- Krystyna Janda, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-09] .
- Teatr „Polonia”
- Krystyna Janda na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- ISNI: 0000000110452084
- VIAF: 22944306
- LCCN: no93004856
- GND: 119120968
- BnF: 13953360k
- SUDOC: 078038170
- NLA: 59380359
- NKC: js20050808010
- BNE: XX1554369
- NTA: 315968559
- BIBSYS: 11017844
- PLWABN: 9810610425805606
- NUKAT: n93081049
- J9U: 987007441219005171
- CANTIC: a12352238
- CONOR: 199816803
- KRNLK: KAC2020N3445
- LIH: LNB:BoLV;=Bp
- Polskie aktorki filmowe
- Polskie aktorki teatralne
- Polscy reżyserzy teatralni
- Polskie wokalistki
- Polscy wykonawcy poezji śpiewanej i piosenki literackiej
- Członkowie Polskiej Akademii Filmowej
- Laureaci nagrody Hiacynt
- Laureaci Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego
- Laureatki nagrody za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Filmowym w Cannes
- Najlepsze aktorki pierwszoplanowe na FPFF
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Polacy – Oficerowie Orderu Sztuki i Literatury
- Polacy – Kawalerowie Orderu Sztuki i Literatury
- Wyróżnieni Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy
- Polacy pochodzenia czeskiego
- Ludzie urodzeni w Starachowicach
- Urodzeni w 1952
- Ludzie związani z Milanówkiem
- Absolwenci Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Laureaci nagrody Gustaw
- Laureaci Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego