Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
numizmatyk |
Krzysztof Wiesiołowski (ur. 1742, zm. 1826) – archeolog, kolekcjoner starożytności, numizmatyk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Krzysztof Wiesiołowski był potomkiem, tego samego imienia i nazwiska marszałka wielkiego litewskiego Krzysztofa Wiesiołowskiego[1]. Nauki zaczynał w Krakowie i ukończył je za granicą.
Podróżując, kolekcjonował numizmatykę z czasów greckich i rzymskich oraz znaleziska archeologiczne. Był znanym ekspertem w swoich dziedzinach działania. W Paryżu gościł u siebie i przekazywał wiedzę Michałowi Walickiemu podstolemu koronnemu[2].
Należał do założycieli Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk[3]. Posiadaną bibliotekę podarował Towarzystwu Przyjaciół Nauk, jak i część zbiorów obejmujących okres starożytny.
Zmarł w 1826 w Warszawie.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Uwagi nad Czerwcem polskim, Rocznik TWPN tom IV
- O pożytkach z wiadomości starożytnych numizmatów greckich i rzymskich, Rocznik TWPN tomy: V III, i IX
- O starożytnościach religijnych Słowian, Rocznik TWPN tom IX
- O niektórych nieprzyzwoitych wyrazach języka polskiego w czasopiśmie "Lech" 1822
- Wypis z podróży odbytej do Anglii i Kalabryi w r. 1791, "Lech"
- O numizmacie srebrnym ostatniego z Piastów, "Lech"
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiesiołowski Krzysztof , Do Prześwietney Prokuratoryi Jeneralney w Królestwie Polskiem: prośba [...], Warszawa, 20 grudnia 1821 [dostęp 2021-01-25] (pol.).
- ↑ Joanna Puchalska: Kresowi sarmaci. Warszawa: FRONDA, 2015, s. 16, 19. ISBN 978-83-8079-010-0. (pol.).
- ↑ Edward Czarnecki. Krótki rys. „Rocznik Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk”. Tom 13, s. 34, 1820. Warszawa. [dostęp 2021-01-25]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XXVI. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1868, s. 965. [dostęp 2021-01-26]. (pol.).