Spis treści
Kwanggaet’o Wielki
Imię koreańskie | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Kwanggaet’o Wielki (rysunek współczesny) | |||||||||||||
władca Korei (Koguryŏ) | |||||||||||||
Okres | |||||||||||||
Era panowania |
Yŏngnak (영락) | ||||||||||||
Poprzednik | |||||||||||||
Następca | |||||||||||||
Dane biograficzne | |||||||||||||
Data urodzenia | |||||||||||||
Data śmierci | |||||||||||||
Przyczyna śmierci |
choroba | ||||||||||||
Miejsce spoczynku | |||||||||||||
Ojciec | |||||||||||||
Dzieci |
Kwanggaet’o Wielki (ur. 374, zm. 413) – władca koreańskiego państwa Koguryŏ, panujący w latach 391–413[1].
Pod jego rządami Koguryŏ weszło w swój „złoty wiek”[2], stając się jednym z mocarstw Dalekiego Wschodu[3][4]. Kwanggaet’o prowadził liczne kampanie[1], przyłączając do Korei zachodnią Mandżurię[5], a nawet część Mongolii Wewnętrznej i Kraju Nadmorskiego[6]. Koguryŏ kontrolowało też większość Półwyspu Koreańskiego, wychodząc za rubież rzeki Han-gang[1].
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]Właściwie miał na imię Tamdŏk, był synem Kogugyanga. W 386 został wyznaczony na następcę tronu[7].
Kwanggaet’o zasiadł na tronie po śmierci Kogugyanga w 391 roku. Przy swojej intronizacji ogłosił erę Yŏngnak (영락) i przyjął tytuł T’aewang (태왕, chiń. 太王; dosł. „Największy Król”), co było równoważne z „cesarzem”[8], czyniąc swój kraj oficjalnie równym cesarskim dynastiom chińskim[1][9].
W latach 392–396 wdał się w zbrojną konfrontację z Baekje. W 392 zajął 10 miast[7], a w 395 odparł kontrataki Baekje[10]. Gdy w 396 armia Kwanggaet’o wkroczyła do Wiryesŏng, stolicy Baekje, przeciwnik skapitulował. Hołd władcy Koguryŏ złożyli wówczas: król Asin, jego młodszy brat oraz dziesięciu urzędników dworskich Baekje[11][12][13]. W 400, 405 i 406 roku Koguryŏ było atakowane z północnego zachodu przez Późniejsze Yan; Kwanggaet’o odparł te ataki, zaś po zmianie króla na tronie Yan zawarł z nim pokój w 408 roku[7].
Ponadto w latach 400 i 404 odpierał najazdy Wa (Japończyków) w południowo-wschodniej części Półwyspu[11][14].
Kwanggaet’o Wielki zmarł w wyniku bliżej nieznanej choroby w wieku 39 lat. Za bojowe zasługi pośmiertnie nadano mu imię Kwanggaet’o, czyli „rozszerzający ziemie”[7].
Osiągnięcia Kwanggaet’o są opisane na Steli Kwanggaet’o, wzniesionej w Ji’an w 414 roku[11]. Monument wystawiony przez króla Changsu, następcę Kwanggaet’o, jest największą grawerowaną stelą na świecie[15].
Osobny artykuł:Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Lee Ki-baikK., A New History of Korea, Harvard University Press, 1984, s. 38, ISBN 978-0-674-61576-2 [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ Ainslie Thomas Embree , Encyclopedia of Asian history, 1988, s. 324, ISBN 978-0-684-18899-7 (ang.).
- ↑ John Morris Roberts: The History of the World. Oxford: University Press, s. 443. ISBN 978-0-19-993676-2. (ang.).
- ↑ Hugh Dyson Walker: East Asia. A New History. AuthorHouse, s. 6–7. ISBN 978-1-4772-6517-8. (ang.).
- ↑ Owen Miller, Lee Injae, Pak Jin Hun, Yi Hyun Hae: Korean history in maps. s. 49. ISBN 978-1-107-09846-6.
- ↑ Stephen Kotkin , David Wolff , Rediscovering Russia in Asia, Routledge, 2015, ISBN 978-1-317-46129-6 (ang.).
- ↑ a b c d Kim Bu-sikB., Samguk sagi, M.N. Pak (tłum.), t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995, s. 82–83 (ros.).
- ↑ Goguryeo's Worldview and Three Kingdoms, „Korea Now” (32), Korea Herald, 2004 (ang.).
- ↑ Cho Yŏng-gwangY., 광개토왕비에 보이는 대외 관계와 고구려 천하관에 대한 연구 현황과 과제, „동북아역사논총” (49), 2015, s. 47–86 [dostęp 2022-01-15] (kor.).
- ↑ Kim Bu-sikB., Samguk sagi, M.N. Pak (tłum.), t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995, s. 156 (ros.).
- ↑ a b c Jennifer Crewe , Sources of Korean Tradition, Columbia University Press, 1996, s. 24–26, ISBN 978-0-231-51531-3 (ang.).
- ↑ Koguryŏ – the origin of Korean power & pride, 2007, s. 137, ISBN 89-91448-83-6 .
- ↑ 이윤섭: 광개토대왕과 장수왕. 이북스펍, 2014. ISBN 979-11-5519-132-3. (kor.).
- ↑ Takashi Hatada , V. Dixon Morris , An Interpretation of the King Kwanggaet'o Inscription, „Korean Studies”, 3 (1), University of Hawaii Press, 1979, s. 1–17 (ang.).
- ↑ Choe Sŭng-PhilS.P., 세상이 깜짝 놀란 우리 역사 진기록, 뜨인돌출판, 2010, ISBN 978-89-5807-473-1 (kor.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- King Gwanggaeto the Great [online], KBS World Radio [dostęp 2019-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-12] .