 Claudia Cardinale, Burt Lancaster i Alain Delon w scenie z filmu. | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
29 marca 1963 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
186 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Suso Cecchi D’Amico |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Mario Garbuglia |
| Kostiumy | |
| Montaż |
Mario Serandrei |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
Titanus |
| Dystrybucja |
Titanus |
| Nagrody | |
| 1963: Złota Palma na 16. MFF w Cannes | |
Lampart (wł. Il gattopardo) – włosko-francuski dramat historyczny z 1963 roku w reżyserii Luchino Viscontiego. Ekranizacja wydanej pięć lat wcześniej powieści pod tym samym tytułem autorstwa Giuseppe Tomasiego di Lampedusy[1].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Film zachowuje wszystkie najważniejsze wątki powieści Lampedusy. Jego akcja rozgrywa się na Sycylii w latach 60. XIX wieku. Główną postacią jest don Fabrizio Corbera, książę Salina (Burt Lancaster), głowa możnego sycylijskiego rodu, tytułowy "Lampart". Na wyspie triumfują żołnierze Giuseppego Garibaldiego (zob. Wyprawa tysiąca), a arystokracja stopniowo podupada i traci wpływy[2]. Salina próbuje znaleźć miejsce dla siebie i swojej rodziny w nowych, jednoczących się Włoszech. Zachodzące zmiany symbolizuje małżeństwo cynicznego i sprytnego siostrzeńca księcia, Tancrediego Falconeriego (Alain Delon), z pochodzącą z mieszczaństwa, acz bogatą i piękną Angeliką Sedarą (Claudia Cardinale).
Długość filmu waha się od 151 (wersja hiszpańska) do 205 minut (wersja premierowa). Najczęściej spotykaną jest jednak wersja 187 minutowa[3].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Burt Lancaster jako don Fabrizio Corbera, książę Salina
- Corrado Gaipa jako don Fabrizio Corbera, książę Salina (głos)
- Claudia Cardinale jako Angelica Sedara
- Solvejg D’Assunta jako Angelica Sedara (głos)
- Alain Delon jako Tancredi Falconeri
- Carlo Sabatini: Tancredi di Falconeri (głos)
- Paolo Stoppa jako don Calogero Sedara
- Rina Morelli jako księżna Maria Stella Salina
- Romolo Valli jako ojciec Pirrone
- Terence Hill[4] jako książę Cavriaghi
- Franco Fabrizi jako książę Cavriaghi (głos)
- Pierre Clémenti jako Francesco Paolo
- Lucilla Morlacchi jako Concetta
- Giuliano Gemma jako generał wojsk Garibaldiego
- Gianni Bonagura jako generał wojsk Garibaldiego (głos)
- Ida Galli jako Carolina
- Ottavia Piccolo jako Caterina
- Carlo Valenzano jako Paolo
- Brook Fuller jako mały książę
- Anna Maria Bottini jako mademoiselle Dombreuil
- Isa Bellini jako mademoiselle Dombreuil (głos)
- Olimpia Cavalli jako Mariannina
- Rina De Liguoro jako księżna Presicce
- Ivo Garrani jako pułkownik Pallavicino
- Leslie French jako kawaler Chevalley
- Ferruccio De Ceresa jako kawaler Chevalley (głos)
- Pierre Clémenti jako don Francesco Paolo di Salina
- Pino Colizzi jako don Francesco Paolo di Salina (głos)
- Serge Reggiani jako don Francisco „Ciccio” Tumeo
- Lando Buzzanca jako don Francisco „Ciccio” Tumeo (głos)
- Lou Castel jako gość
- Tina Lattanzi jako kucharz
- Marcella Rovena
- Maurizio Merli
- Halina Zalewska
Produkcja
[edytuj | edytuj kod]Zdjęcia kręcono w Palermo i okolicy (Ciminna, Piana degli Albanesi) oraz w Ariccia (prowincja Rzym)[5][6].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Złota Palma na 16. MFF w Cannes (1963).
- W roku 1995, z okazji stulecia narodzin kina, film znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne[7][8].
- W plebiscycie krytyków filmowych, zorganizowanym w 2012 r. przez czasopismo Brytyjskiego Instytutu Filmowego „Sight & Sound”, Lampart na 250 ocenianych filmów zajął 57. miejsce[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Giuseppe Tomasi di Lampedusa, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-07-14] (ang.).
- ↑ Norman Davies: Europa. Rozprawa historyka z historią. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 876-877. ISBN 83-7006-883-9.
- ↑ The Leopard Blu-ray Burt Lancaster [online], dvdbeaver.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ W napisach jako: Mario Girotti
- ↑ The Leopard. Italy for Movies. [dostęp 2025-01-19]. (ang.).
- ↑ Il gattopardo (1963). Davinotti. [dostęp 2025-01-19]. (wł.).
- ↑ Niektóre ważne filmy czyli tzw. lista watykańska. kultura.wiara.pl. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ usccb.org Film and Broadcasting –Vatican Best Films List (ang.)
- ↑ Critics’ Top 250 Films. [w:] Sight & Sound [on-line]. British Film Institute, 2012. [dostęp 2014-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-26)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| 1940-1949 |
|
|---|---|
| 1950-1959 |
|
| 1960-1969 |
|
| 1970-1979 |
