| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 grudnia 1951 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
kwatermistrz |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Leon Paweł Klein (ur. 17 lipca 1895 w Zblewie, zm. 15 grudnia 1951 w Toruniu) – major piechoty Wojska Polskiego, burmistrz Chełmna.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Leon Paweł Klein urodził się 17 lipca 1895 w Zblewie, w rodzinie Jana i Wandy z Szulców[1]. W 1913 ukończył gimnazjum w Chełmnie. W latach 1914–1918 wcielony do wojska niemieckiego[2]. Następnie działał w Organizacji Wojskowej Pomorza, po czym do grudnia 1929 służył w Wojsku Polskim[2], w 63 Pułku Piechoty w Toruniu[3]. W maju 1920 dowodził 2. kompanią[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 663. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu[6]. W następnym roku pełnił obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego 63 pp[7]. W 1924 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[8][9]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 210. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej[11][12]. W listopadzie tego roku ogłoszono jego przeniesienie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Buczacz na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[13]. W sierpniu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[14], a z dniem 31 grudnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Toruń. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16]. Od sierpnia 1930[2] do 1939 był burmistrzem Chełmna. Mieszkał w Chełmnie przy ul. Dworcowej 48[1].
Od 1920 był mężem Leokadii Stefańskiej[2].
Zmarł 15 grudnia 1951 w Toruniu. Został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym w Toruniu (sektor J-5-10)[17].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[18][19]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Medal Niepodległości (16 marca 1933)[20]
- Srebrny Krzyż Zasługi[2]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[2]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-05].
- ↑ a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 140. [dostęp 2021-07-31].
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 186, 690, jako Leon Paweł Klein.
- ↑ Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 84.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 48.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 551.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305, 410.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 274, 352.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 272.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 142.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123, 177.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 355.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 254.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 343.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 1011.
- ↑ Cmentarze Komunalne w Toruniu - wyszukiwarka osób pochowanych [online], grobonet.com [dostęp 2021-02-03] (pol.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Paweł Błaszkowski, Czesław Jarnuszkiewicz, Longin Lam: 16. Dywizja, jej powstanie, organizacja i udział w walkach w 10-letnią rocznicę istnienia 1919–1929. Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kurelskiego, 1929.
