Stefan Knabit | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przeor opactwa w Tyńcu | |
Okres sprawowania |
2001–2002 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
15 sierpnia 1960 |
Prezbiterat |
27 grudnia 1953 |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Leon Knabit, właśc. Stefan Knabit (ur. 26 grudnia 1929 w Bielsku Podlaskim) – polski benedyktyn, w latach 2001–2002 przeor opactwa w Tyńcu, prezenter telewizyjny, publicysta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Aleksandra Knabita (1903–1943) i Aleksandry z domu Magdziarek (1906–1992). Jego ojciec został zamordowany przez gestapo w 1943 roku. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Siedlcach. W latach 1945–1948 należał do Związku Harcerstwa Polskiego; był zastępowym.
Ukończył 6-letnie studia w siedleckim Wyższym Seminarium Duchownym (1948–1954). Święcenia kapłańskie przyjął w Siedlcach 27 grudnia 1953 od biskupa Ignacego Świrskiego. Przez kilka miesięcy w 1954 administrował podnowotarską parafią w Gronkowie. W 1955 pełnił funkcję rektora kościoła w Brzegach. Od września do grudnia 1955 duszpastersko pomagał w Rozwadówce, a do czerwca 1956 był ojcem duchownym Małego Seminarium Duchownego w Siedlcach.
W latach 1956–1958 był kapelanem i rektorem Domu Diecezjalnego w podżywieckiej Pewli Małej. W czasie służby duszpasterskiej jako kapłan diecezjalny został mnichem benedyktyńskim w Tyńcu. Od 1959 do początku lat 90. pracował jako katecheta. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1960, śluby wieczyste tego samego dnia 3 lata później. Lata 1963–1970 to okres, kiedy urzędował jako proboszcz w parafii w Tyńcu. W 1972 otrzymał absolutorium zaocznych studiów katechetycznych. Od 1979 należy do Ruchu Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. Od 1977 do 1983 był podprzeorem opactwa w Tyńcu[1]. W latach 1983–1993 był przeorem w archidiecezji poznańskiej w Lubiniu[2]. W 1988 został proboszczem parafii Najświętszej Marii Panny w Lubiniu (do 1991). W latach 90. XX w. wrócił do opactwa w Tyńcu, gdzie pełnił obowiązki podprzeora (1994–1999 i 2002–2005) oraz przeora (2001–2002)[3].
Jest znany ze swojej otwartości, dobrego kontaktu z młodzieżą i poczucia humoru. Był bliskim znajomym papieża Jana Pawła II[2]. Jest autorem kilku publikacji; pracuje w mediach. Prowadził programy w Telewizji Polskiej „Ojciec Leon zaprasza”, „Salomon” oraz „Credo”; był jednym z redaktorów półrocznika „Cenobium”. Prowadził także program „Ojciec Leon zawodowiec” w kanale Religia.tv. Od 2017 roku jest współprowadzącym program „Sekrety mnichów” w TVP1.
Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[4]. W 2017 r. wziął udział w projekcie #NiktNieJestByleJaki. Efektem końcowym jest wydanie publikacji ze zbiorem wywiadów pt. Nikt nie jest byle jaki[5].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W maju 2007 otrzymał nagrodę Laur Krakowa XXI wieku[6]. W styczniu 2008 został laureatem nagrody Krakowska Książka Miesiąca za publikację Sekrety mnichów, czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie (napisaną wspólnie z o. Joachimem Badenim)[7]. 23 grudnia 2009 „w uznaniu wybitnych zasług w działalności duszpasterskiej, za krzewienie wiary i zasad moralnych wśród dzieci i młodzieży” został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W 2012 otrzymał nagrodę Blog Roku 2011 w kategorii blogi profesjonalne. 22 września 2017 odznaczony Orderem Uśmiechu.
Książki wydane przez o. Leona Knabita i o nim
[edytuj | edytuj kod]- Nikt nie jest byle jaki, 2017, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, współautor: Jacek Zelek
- Być Ludźmi, 2004, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Dywan Dobrej Nowiny, 2003, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Ojca Leona różowe okulary, 2004, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Ojca Leona myśli na dobry dzień (książka + CD) wydana przez Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2007. Do książki dołączona jest płyta CD z wybranymi refleksjami (cykl pod nazwą „Myśli na dobry dzień”) o. Leona nadawanymi przez Program I Polskiego Radia w latach 2002–2004. Audycji tych nadal można słuchać na antenie Programu I Polskiego Radia.
- Alfabet, pod red. Marka Latasiewicza, Dom Wydawniczy „Rafael”, 2006, ISBN 83-60293-62-7
- Ojca Leona słów kilka, Kraków 2014
- Radość ewangeliczna. Refleksje biblijne, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2015
- Spotkania z Wujkiem Karolem (wstęp napisał Stanisław Dziwisz), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Młodość to nie tylko wiek. Młodość to stan ducha, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Tyniec 2016
- Módl się i pracuj. Nie bądź smutny, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Sądy kapturowe, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- ... jakby Boga nie było, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Dusza z ciała wyleciała. Rozmowy o śmierci i nie tylko, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Przestań narzekać, zacznij żyć (część 1), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Przestań narzekać, zacznij żyć (część 2), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Rekolekcje z ojcem Leonem, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Powołanie – i co dalej?, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Weź się w garść, bądź święty, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Bloger dusz. Część 1, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
- Bloger dusz. Część 2, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 65 lat kapłaństwa ojca Leona Knabita. ekai.pl, 2018-12-22. [dostęp 2019-04-05].
- ↑ a b Bogdan Gancarz: 65 lat kapłaństwa o. Leona Knabita. gosc.pl, 2018-12-23. [dostęp 2019-04-02].
- ↑ Życiorys – Ojca Leona myśli na dobry dzień. ojciecleon.tyniec.com.pl. [dostęp 2019-03-30].
- ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
- ↑ Nikt nie jest byle jaki. tyniec.com.pl. [dostęp 2017-12-13]. (pol.).
- ↑ O. Leon Knabit nagrodzony „Laurem Krakowa XXI w.”. onet.pl, 2007-05-30. [dostęp 2009-12-24]. (pol.).
- ↑ Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995. kkm.biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2023-11-06]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 414.