| Luka Radulović | |
| Metropolita hercegowiński i zahumski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1835 |
| Data śmierci |
12 października 1888 |
| Metropolita hercegowiński i zahumski | |
| Okres sprawowania |
1888 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1856 |
| Diakonat |
1856 |
| Prezbiterat |
1856 |
| Nominacja biskupia |
luty 1888 |
| Chirotonia biskupia |
1 maja 1888 |
| Data konsekracji |
1 maja 1888 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Leoncjusz, imię świeckie Luka Radulović (ur. 1835 w Tulje, zm. 12 października 1888) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Edukację na poziomie podstawowym uzyskał u swojego wuja, archimandryty Joannicjusza, a następnie w monasterze Duži. Wstąpił do seminarium duchownego w Belgradzie, lecz zły stan zdrowia zmusił go do przerwania nauki. W 1856 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Leoncjusz, po czym przyjął święcenia diakońskie i kapłańskie.
Wziął udział w powstaniu antytureckim Serbów hercegowińskich pod wodzą Luki Vukalovicia, służąc jako jego osobisty sekretarz. Następnie wyjechał do Dubrownika i Zadaru, gdzie uzupełnił wykształcenie średnie. Objął następnie parafię w Mostarze, lecz w 1870 został rozpoznany jako uczestnik powstania i na sześć lat uwięziony w Turcji. Po zwolnieniu w 1876 udał się do Dubrownika. W 1879 przeniósł się ponownie do Mostaru, gdzie metropolita Ignacy nadał mu godność archimandryty i mianował swoim osobistym sekretarzem. W latach 1882–1888 przebywał w więzieniu austriackim.
W lutym 1888 wybrany na metropolitę hercegowińskiego i zahumskiego po odejściu Ignacego w stan spoczynku. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 1 maja 1888 z udziałem biskupów dabarsko-bośniackiego Jerzego, zwornickiego Dionizego i pozostającego w stanie spoczynku metropolity Ignacego. Jeszcze w tym samym roku metropolita Leoncjusz zmarł na gruźlicę. Został pochowany w soborze Trójcy Świętej w Mostarze.
W czasie prac nad odbudową świątyni (zniszczonej w czasie wojny w Chorwacji w 1992[1]) odnaleziono jego nierozłożone ciało[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s.286
