| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Swietłasielskaja |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2130 |
| Kod pocztowy |
211261 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°14′56,2″N 29°38′22,5″E/55,248944 29,639583
| |
Leskawiczy (biał. Лескавічы, ros. Лесковичи, pol. Laskowicze) – wieś na Białorusi, w rejonie szumilińskim obwodu witebskiego, nad jeziorem Leskawiczy, około 6 km na południe od Szumilina.
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie witebskim województwa witebskiego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Laskowicze, wcześniej należące do województwa połockiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie powiatu witebskiego guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego. W I połowie XIX wieku od rodziny Mitkiewiczów, wcześniejszych właścicieli Laksowicz[2], dobra te kupił Piotr Chludziński, chorąży uwrucki i szambelan króla Stanisława Augusta lub jego syn, Ignacy (ur. w 1807 roku), marszałek szlachty witebskiej. Spadkobiercą Ignacego był jego syn Alojzy (1832–1870), po którym wszystkie majątki rodzinne odziedziczył jego syn Władysław (ur. w 1862), który był ostatnim właścicielem Laskowicz.
Na przełomie XIX i XX wieku wzniesiono tu z cegły i kamienia cerkiew św. Sergiusza z Radoneża, która istnieje do dziś[3][4].
Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Lasowicze znalazły się na terenie ZSRR. Od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi.
Dawny pałac
[edytuj | edytuj kod]Nie wiadomo, kiedy wybudowano murowany pałac w Laskowiczach i przez którego z właścicieli. Był to w zasadzie parterowy budynek z wysokimi suterenami, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta. Jego jedenastoosiowa część frontowa była zdominowana przez centralny sześciokolumnowy portyk z trójkątnym szczytem. Monumentalności pałacowi nadawało dziesięć kamiennych schodów przed frontowym tarasem i portykiem. Przed domem rozciągał się ogromny gazon.
Dwór w Laskowiczach został zniszczony po 1914 roku[3]. Obecnie w ruinie, zachowała się jedna z oficyn[3][4].
Majątek w Laskowiczach jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 84.
- ↑ Laskowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 87.
- ↑ a b c Laskowicze na stronie Radzima.org. [dostęp 2015-04-30].
- ↑ a b Laskowicze na stronie Globus Białorusi. [dostęp 2015-04-30]. (ros.).
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 245–246, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
