Lothal – starożytna osada protomiejska należąca do cywilizacji doliny Indusu. Położona nad dopływem rzeki Sabarmati, na terenie dzisiejszych Indii. Została odkryta w 1954 roku, powstanie datowane na XXV wiek p.n.e.[1] Lothal jest uważane za główny port cywilizacji doliny Indusu.
Obszar miasta, o wymiarach 355 na 210 metrów, otoczony był murem z cegieł mułowych, który prawdopodobnie stanowił ochronę przed wylewami rzeki. W południowo-wschodniej części miasta odkryto dużą platformę ceglaną, na której znajdowały się mniejsze platformy z otworami wentylacyjnymi, prawdopodobnie służące jako spichlerze. Podczas prac archeologicznych odkryto również wiele sklepów, warsztatów i domów mieszkalnych wyposażonych w systemy sanitarno-kanalizacyjne[2]. Najbardziej znanym obiektem w Lothal jest jednak wielki, ceglany basen o wymiarach 216 na 37 metrów, który znajduje się na wschód od miasta, w pobliżu platformy pełniącej rolę spichlerza. Basen ten, połączony kanałem z rzeką Sabarmati, stanowił prawdopodobnie dok wyładunkowy dla statków handlowych[3].
Lothal zostało opuszczone po upadku cywilizacji Indusu[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielka Historia Świata 2005 ↓, s. 511.
- ↑ Wielka Historia Świata 2005 ↓, s.512.
- ↑ Lothal: A Fascinating Journey to the Ancient Indus Valley Civilization. Tripoto. [dostęp 2024-08-02]. (ang.).
- ↑ Dzieje Indii 2017 ↓, s. 113.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy: Wielka Historia Świata Stary i Nowy Świat od rewolucji neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego. T. 2. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 83-85719-83-0.
- Krzysztof Kubiak. Indusi na morzach. „Polityka pomocnik historyczny - Dzieje Indii”. 3, 2017. Warszawa: Polityka sp. z o.o. s.k.a.. ISSN 2391-7717.