Mała architektura (obiekt małej architektury) – zespół niewielkich obiektów budowlanych, wznoszonych w celu zagospodarowania terenu (działki budowlanej pod budownictwo jednorodzinne, wielorodzinne, miast, osiedli, zakładów pracy, parków, ogrodów itp.).
Podstawowe typy obiektów małej architektury[1]:
- obiekty kultu religijnego, m.in.: kapliczka, krzyż przydrożny, figura
- obiekty architektury ogrodowej, takie jak: posąg, wodotrysk, pergola
- obiekty użytkowe – służące rekreacji codziennej, tj.: piaskownica, huśtawka, ławki i utrzymaniu porządku, m.in.: śmietnik, trzepak.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1225) – jeden z najistotniejszych aktów wykonawczych prawa budowlanego.